Ένα όμορφο, ανοιξιάτικο, γαλάζιο δειλινό...

Ένα όμορφο, ανοιξιάτικο,
γαλάζιο δειλινό...
μαγεμένη λάμψη....
αστραφτερή σαγήνη, ομορφιά
εκάστοτε αγαλλίαση,
στη ψυχή, τον νου και την καρδιά,
ένα η σκέψη καθώς ακλόνητα
σε αιθέρια συμφωνία μουσική...
με την συμπαντική ολότητα
στο λιβάδι των μυρωμένων,
ολόλευκων κρίνων...
θαυμάσια, ρομαντική,
πηγαία τέρψη...
γλυκοστάλαχτη,
δροσάτη χαρμοσύνη,
δοσμένοι κ' οι δυο...
σε μιαν αχώριστη,
ολόθερμη αγκάλη...
μέχρι τις πρώτες στιγμές
της ροδαυγής σαν έρθει...
και μας έβρει, εκστασιασμένους
απ' την γλυκύτατη μέθη...
του έρωτα, της ευτυχίας
του πάθους, της αγάπης...

Πάρης Παπανικολάου / 26/05/2015