Νοσταλγικό

Τις νύχτες δε κοιμάμαι
υποφέρω και πονώ
όταν σένα-νε θυμάμαι
που τόσο αγαπώ,

έλα στην αγκαλιά μου
σφιχτά να σε κρατήσω
και δέξου τα φιλιά μου
στα χείλη σου ν’ αφήσω,

είναι τόσο πικρές...
οι μέρες της μοναξιάς
και πάρα πολύ ψυχρές
οι σκέψεις της βραδιάς.

Σ’ ερωτεύτηκα με πάθος
δυνατό και φλογερό...
δε ξέρω αν είναι λάθος
το πόσο σ’ αγαπώ,

δεν αντέχω άλλο μακριά σου
πια κοντεύω να τρελαθώ...
ας χαιδεύσω τα μαλλιά σου
τα καστανά να λυτρωθώ.

''Την ευτυχία στη ζωή
κ’ οι δυο αυτό ποθούμε
φεγγοβολώντας η ψυχή
καθώς θ’ αγκαλιαστούμε.''

Πάρης Παπανικολάου