Πελαγίσια ομορφιά

Πελαγίσιο ωραίο πάθος
συναρπάζει την καρδιά
στης θάλασσας το βάθος
κυματίζει η ομορφιά,

χρυσοκόκκινη ηλιαχτίδα
τ’ ακρογιάλι που φωτίζει
χαρωπή θερμή ελπίδα
την ψυχή μου φτερουγίζει,

ωραιότατη ξανθιά
σε κοιτάζω με καμάρι
στου νησιού την αμμουδιά
μια νύχτα με φεγγάρι,

καθώς ήρθες στη ζωή
κρατώντας δυο άνθη
πάντα θα ‘μαστε μαζί
στα ευγενή τα πάθη,

των ματιών η πανδαισία
Θα ‘σαι πάντοτε  γλυκιά μου
η θεϊκή σου παρουσία
ομορφαίνει τα όνειρα μου,

ξαναφέρνοντας σε μένα
την ευτυχία που ποθώ
με φιλιά καραμελένια
απ’ τον βυθό θα λυτρωθώ.

Πάρης Παπανικολάου