Η ανυπέρβλητη σου μορφή

Η ανυπέρβλητη σου μορφή                                      
υπέροχη, θαυμάσια, - επιβλητική
χάρμα των οφθαλμών ιερωμένη˙
Ω, πόσο λατρεύω μέρα – νύχτα να επαινώ
με άσματα αιθέρια ασμάτων...

— πρόφτασες και χάρισες στη καρδιά μου
ανήμερα των Αιώνων την Γιορτή
γαλήνη, ευτυχία, αγάπη τρυφερή...

— ποτέ δε θα 'θελα...
για ούτε στιγμή από κοντά μου να σε χάσω
μέλημα μου κι ευχή μονάκριβη προσμένη˙
να σε κρατώ από το χέρι πάντα...
( - κι ερωτευμένος με πάθος να ζω - )
άνοιξη, φθινόπωρο, χειμώνα, καλοκαίρι...

έναν ύψιστο πόθο έχω πια στη ζωή
να περπατώ με σένα πάντα
σε εύφορη μαγική...
καταπράσινη κοιλάδα˙
και ν' αγναντεύουμε  αγκαλιασμένοι με πάθος σιωπηρό
τα χρυσο-πόρφυρα ηλιοβασιλέματα...

Πάρης Παπανικολάου - 13/01/16 Δημ. Πολ.

Γλυκά κι ευλαβικά

Γλυκά κι ευλαβικά
θα φιλώ τα δυο σου χείλη
ένα πρωτοχάραμα – εκπληκτικό
με θέα μαγική την γαλάζια λίμνη,
απολαμβάνοντας το θεσπέσιο
τραγούδι, — το ρομαντικό...
των ολόλευκων ερωδιών του έρωτα
με πάθος, γαλήνη, μοναδική στοργή˙
Ω, πεντάμορφη Ύπαρξη...
υπέροχη, γλυκιά — λαμπερόστεφανωμένη
λατρεία, σμαραγδένια συντροφιά μου
στις σκέψεις, στα όνειρα μου, στη καρδιά μου...

Πάρης Παπανικολάου - 11/01/16 Δημ. Πολ.

Η Χρυσαφένια

Αστέρι μου...
στολίδι...
απαράμιλλη ομορφιά μου !

Είσ' εσύ...
η σκέψη η αλησμόνητη
των ονείρων καλλονή...

που λατρεύω...
με προσήλωση θαυμάζω
και μ' αιθέρια άσματα
μερονυχτίς δοξάζω...!

αέναα, αδιάκοπα, — κάθε στιγμή...

μοναδική μου έγνοια...
κι ανεκπλήρωτη ευχή
είναι...
πότε θα γευτώ...
το φιλί που λαχταρώ
απ' τα χείλη τα καυτά
τα ζουμερά...
τα καραμελένια...

σε ποθώ πάρα πολύ...
ψυχή μου Χρυσαφένια...

Πάρης Παπανικολάου - 14/01/16 Δημ. Πολ.

Η Νεράιδα (Θεά) στον Όνειρο-Παράδεισο της καρδιάς μου

Σ' αγαπώ...
Νεράιδα μου σε λατρεύω
άκου της καρδιάς τον χτύπο
πως χτυπάει πια...
μόνο για σένα
με διθύραμβο, ερωτικό ρυθμό...

στον ανθοστόλιστο κήπο...
της γιασεμένιας ευωδιάς,
σε καρτερώ...
λουλούδια πολύχρωμα βαστώντας
να στολίσω...
τα χρυσαφένια, — αστραφτερά σου μαλλιά

Αγάπη μου...
Θεά μου
πάθος ατόφιο
λατρευτή ομορφιά μου
θα 'θελα να ζήσουμε μαζί για πάντα
χαρωποί, ευτυχείς κι ερωτευμένοι
σαν σ' ένα κορμί αχώριστα δοσμένοι
σε μια καρδιά...
σε μια ψυχή...
για μια ζωή...
απολαμβάνοντας, τ' όνειρο, το μοναδικό
της υπέρμετρης ευτυχίας,
αγάπης, — αρμονίας και φωτός...

Πάρης Παπανικολάου - 07/01/16 Δημ. Πολ.

Ξανθομαλλούσα, Υπέροχη Θεά (για Κυρία )

Το καλοσμιλευτό σου σώμα...
λατρεύω — και μ' ευλάβεια θαυμάζω
κάθε φορά που σε θωρώ να περπατείς
(μέσα στο γραφείο...)
σα' Τίγρη καμαρωτή...
γοητευτική, — μυστηριώδης˙
της καρδιάς έκ-τοτε μετρώ τον παλμό
στο κατακόκκινο βαθύ χτυπώντας,
από έρωτα, ίμερο, πόθο...
κι εκστατική ευχαρίστηση˙
Μαρία, Λατρεμένη...
Υπέροχη Θεά...
Ξανθομαλλούσα Γόησσα,
σύγχρονη Αφροδίτη της Μήλου˙
και Καρυάτιδα... — εντυπωσιακή...
στα αχανές ψηφιδωτά ανάκτορα...
των αρχαιοτάτων πόθων...
και αναβιωμένων απολαύσεων...

Πάρης Παπανικολάου - 05/01/16 Δημ. Πολ.

Αστέρι μου...
σε λατρεύω
είδωλο της Πλάσης
της ψυχής μου σ' αγαπώ...

Θέλω να 'μαι
συνέχεια πλάι σου,
ν' αγναντεύω σιωπηλά
την φεγγοβόλα ομορφιά
στα δυο σου μάτια

τα υπέροχα, τ' αμυγδαλωτά
και να χάνομαι
σε γαλάζια μαγικά
παλάτια αμμουδερά...

— Από την μέρα
των ώρα, την στιγμή
που 'ρθες στη καρδιά μου
ίνδαλμα, πανώρια
Σκέψη, όραμα μου...

η ζωή μου απέκτησε
μίαν όμορφη ρότα,
το γαλάζιο της ψυχής
ταξιδεύει...
με κύματα ωκεάνια

γαλήνια, ζεστά...
και χρωμάτων ιέρειες αποχρώσεις
στο γυάλινο, πανευτυχή...
τόπο των Ονείρων...

Πάρης Παπανικολάου - 18/03/16 Παλάτι Πολίχνης

Ο παράδεισος της ευδαιμονίας

Ο παράδεισος της ευδαιμονίας
ξεδιπλώνεται αμέριμνα...
μες τα φεγγοβόλα σου μάτια
ακατάπαυστα, αυθύπαρκτα
κάθε στιγμή... κάθε στιγμή
λαμπερολουσμένη αναλαμπή
δεσπόζει... στα πέρατα
του επ-ουράνιου κόσμου...
των παραισθήσεων και ιδεών˙
αγγελικά άσματα... εισακουσμένα
χρυσοσμαραγδένια έκσταση
αφθονία χρωμάτων...
στον αιθέριο ορίζοντα κυμβάλει
με στίχους μαγικούς...
ταξιδεύοντας τις σκέψεις μας
νεράιδα μου, φεγγαρόλουστη οπτασία
ονειρο – μυθική...
—  στο παραμύθι αγάπης και στοργής
θέλω να βρίσκομαι μαζί σου πάντα
αγναντεύοντας στην ολότητα τ' απείρου
τα αιώνια διαμαντοστόλιστα παλάτια
της απόλυτης αγάπης, αρμονίας και φωτός˙
— μες σε δίνη διαστρική
από αστέρες, κομήτες, γαλαξίες
να εν-αγκαλιστούμε...
η θεϊκή αρμονία καθώς, ουράνιο χάδι
στη σκέψη, το Είναι, στη ψυχή˙
δίχως τελειωμό... δίχως τελειωμό
το άδολο πάθος, καθάριο κι αγνό
της ειμαρμένης, της ευτυχίας
της ομορφιάς και της γαλήνης...

Πάρης Παπανικολάου - 25/11/15 Δημ. Πολ.

Δοξολογία Αγάπης

Δοξολογώ
με ευλαβική λατρεία
την πανέμορφη ύπαρξη
την αιθέρια, την μαγευτική
της Παντοδύναμης Αθάνατης Κυράς˙
το Ιερό της Όνομα 5 γράμματα
και 3 συλλαβές επίκλησης
αρμονίας, αγάπης, ευτυχίας˙
— '' Χάρισε μου την Αθανασία
της σκέψης και του Νου
στο ποτάμι Του Αχέροντα
την λήθη μου να σβήσω
με αναφιλητά, δάκρυα στοργής
κι απόλυτης αγάπης...''

Πάρης Παπανικολάου

Θεά Αγία Λατρεία

Θεά
Αγία
Λατρεία
σε εκλιπαρώ
η σκέψη σου να με καθοδηγεί
να φροντίζει, να μ' αγαπά˙
αφοσιωμένος θα 'μαι Αιώνια
σε σένα-νε καρδιά μου...
είναι, ψυχή μου, όραμα μου˙
η αγάπη μου για σένα
κι ο αμείλικτος ο έρωτας αγνός
ζάμπλουτη φωτοσθένα ευτυχία˙
κάθε φορά που προσεύχομαι σε σένα
η σε ονειροπολώ...
ποτέ μη μ' αφήσεις
να σβήσω μακριά σου
θεά μου.. έρωτα μου
θρησκεία μου... χαρά μου...
παντοτινή !

Πάρης Παπανικολάου - 09/12/15 Δημ. Πολ.

Η Θεά… ( για την Κυρία Διευθύντρια )

Δεν είσαι απλά μια θεά…
είσαι η ΘΕΑ…
η Μία και Μοναδική,
της Οικουμένης Όλης˙
τ’ απατηλά εγκώμια πάθη
θέλω ν’ αφήσω…
για να γίνω Πιστός Ακόλουθος σου˙
σε κάθε βήμα, κάθε διάβα…
καθ’ όλη την διάρκεια της επίγειας ζωής
π’ απέκτησε νόημα υπαρκτό
πάρα μόνο απ’ την στιγμή
που πρωταντάμωσα σένα˙
Γυναίκα, Λατρεμένη, Γοητευτική
Αγία Μητέρα, Αυτοκράτειρα…
του έρωτα, της αγάπης, του φωτός˙
— έτσι και… η δημιουργία των εγκάτων
της Γαίας, του Αιθέρα, του Ουράνιου Θόλου
από σένα ειχέ πρωτο-σταθεί…
σίγουρα θα μιλούσαμε για τον Αιώνιο Παράδεισο˙
~ άπαξ στα χρονικά ~
-πνευματική γαλήνη, ευημέρια, αναψυχή
θα βασιλεύαν πάντα…
στην εύφορη, μαγευτική
αιωνόβια κοιλάδα της ψυχής… <3

Πάρης Παπανικολάου - 04/01/16 Δημ. Πολ.

Για Κυρία Κ.... Αγάπης Προσευχή (μέρος ΙΙ) Ευαγγέλιο Αγάπης...

Σε εξυψώνω στα ουράνια
σαν υπέρτατη Θεά που είσαι
της απόλυτης αγάπης, αρμονίας και φωτός˙
η Άρτεμη, η Ήρα ακόμη κ' η Αφροδίτη
υποκλίνονται στη δική σου γοητεία
και απαράμιλλη ομορφιά...
μιας που αξεπέραστη είναι...
Θεά Μαρία... αιθέρια ύπαρξη – φαντασμαγορική˙
στον ουράνιο θρόνο δεσπόζεις
με την καλότητα και θεια χάρη
ακόμη κι ο ίδιος ο Δημιουργός
κατώτερος νοιώθει μπροστά σου
μιας που... εσύ είσαι...
η ρομαντική Οντότητα
η Πρωτο – Ύπαρξη... της Οικουμένης˙
η Δημιουργός και Φωταγωγός
του Έρωτα και της Αγάπης
γι' αυτό και σε λατρεύω
ως την μοναδική μορφή
σαν Αγία, σαν Θρησκεία
κι ευλαβικά σε προσκυνώ˙
προσευχόμενος σε σένα...
μέρα νύχτα - νύχτα μέρα
να φέρνεις το φως αγάπης
σαν Εοσφώρα... φωτεινό – λαμπερή
στις αισθήσεις, στις σκέψεις, στα όνειρα μου
σ' αγαπώ πολύ Θεά μου !

Πάρης Παπανικολάου - 30/11/15 Δημ. Πολ. (Ναός Πολίχνης)

Λατρεμένη μου αγάπη...

Λατρεμένη μου αγάπη
ύπαρξη, θωρία — εκθαμβωτική˙
σε λατρεύω σαν αγία,
σα' θεά μοναδική
στον αιθέρα, στα ουράνια, στη γη˙
για σένα...
τους κάμπους της καρδιάς μου
στόλισα...
με ζουμπούλια κατακόκκινα, λευκά
και γαρδένιες πολύχρωμες, ανοιξιάτικες ευωδάτες˙
και τώρα μένει πια...
τα μονοπάτια της ευτυχίας,
μαζί — να διαβούμε
αγκαλιασμένοι, ευτυχείς κι ερωτευμένοι
για πάντα...
ψυχή μου...
αιθέρια, — μοναδική γλυκιά...

Πάρης Παπανικολάου - 07/12/15 Δημ. Πολ.

Ακόμη και στα μαύρα, σήμερα ντυμένη

Ακόμη και στα μαύρα
σήμερα ντυμένη
σκέψεις υπέροχες μ' εμπνέεις
που δεν είναι πένθιμες καθόλου˙
Κυρία Μαρία Κ.
θεά, μοναδική
στη γη, στον ουρανό
ολάκερη την οικουμένη˙
είμαι ερωτευμένος
σε δοξάζω
σ' αγαπώ
όπως αγαπά
το παιδί την μάνα
όπως ο πιστός το ίνδαλμα του
όπως ο διψασμένος
την ιερή δροσοπηγή˙
έτσι είσαι κι εσύ για μένα
η θεά, η αγία, η μάνα, η κυρά
που θα ευγνωμονώ
θα λατρεύω, θα δοξάζω πάντα
Μαρία μου, γλυκιά μου
ήλιε μου κι αστροφεγγιά...
.
Πάρης Παπανικολάου - 22/12/15 Δημ.. Πολ.

'' Η λαμπερότερη Ύπαρξη '' (για την Κυρία διευθύντρια )

Αγάπη μου, Θεά μου
λατρεία, έρωτα μου
σε αγαπώ πάρα πολύ
σε καρτερώ...
στον ανθισμένο κήπο
βαστώντας, μυρύπνοα άνθη
πολύχρωμα, πανέμορφα τ' αγρού
και στέμμα χρυσαφένιο
όπου θα σε υψώσω
ετούτη την Άγια Νύχτα
ως την Μία και Μοναδική
Ανώτερη Λατρευτή...
Ύπαρξη της Οικουμένης
— με όρκο τιμής —
Πίστη πια δεν έχω
για καμία άλλη...
ανώτερη η κατώτερη θεά
είμαι αφοσιωμένος...
σεβάσμια σε σένα,
— σώματι και ψυχή —
σε δοξάζω μερονυχτίς
με δοξασίες, ύμνους ορφικούς
και θεϊκές τιμές...
— όπως αρμόζει —
επ-ουράνιες, ξεχωριστές
αξέχαστες στα χρονικά, όντως
για σένα-νε Θεά μου...<3

'' Από τον Ποιητή
της Καρδιάς σου
με πολύ πολύ Αγάπη ''

Πάρης Παπανικολάου 18/12/15 Δημ. Πολ.