Αγάπη μου... στην αγκαλιά μου έλα, μια φεγγαρόλουστη νύχτα, καλοκαιρινή

Αγάπη μου...
στην αγκαλιά μου έλα,
μια φεγγαρόλουστη νύχτα, καλοκαιρινή
σε καρτερώ...ανυπομονητικά να ξέρεις
με μια στάμνα γεμάτη από φιλιά
και λουλούδια ανθισμένα,
κατακόκκινα μυρωδάτα,

να σου πω σ' αγαπώ...
συλλαβιστά, με πάθος και στοργή
πόσο λαχταρώ γλυκιά μου !
Παρηγοριά μου μονάκριβη είναι
πότε θα σε συναντήσω...
στο λιβάδι της αγάπης,
η σε χρυσαφένια ακρογιαλιά,
η κι ακόμα...
σε κρυσταλλένιο δάσος
στην ενδοχώρα μαγικό,

φτάνει να 'ναι μακριά...

όσο γίνεται ψυχή μου μακριά...
απ' τα δυσμενή φώτα της πόλης
της δυστυχίας, του πόνου και του φθόνου,
το πηγαίο μας πάθος ν' ανταμώσουμε
με υπέρτατη γαλήνη
στο νου, στη σκέψη, τη καρδιά
'κει όπου...
ελεύθερα πετούν,
χαμογελούν...
τραγουδούν...
νεράιδες,
ξωτικά
κι αγγέλοι...

για πάντα...

να ζήσουμε αγαπημένοι
ευτυχείς...
χαρωποί κι μονιασμένοι...
σε τόπο...
υπέροχο,
ωραίο,
θαυμάσιο,
μαγευτικό,
ευλογημένο...
με αγάπη απ' τον θεό.

15/05/2015 Πάρης Παπανικολάου

μετά από ανάγνωση 
φιλοσοφικών στοχασμών...
του αγαπημένου φιλοσόφου Α. Σοπενχάουερ.