Στο συννεφένιο παλάτι της καρδιάς σου (μέρος ΙΙ)

Στο συννεφένιο παλάτι της καρδιάς σου
ηλιαχτίδα ανέσπερη τα πέρατα φεγγίζει
με φαντασμαγορικές ακτίνες πάθους˙
τ’ αηδόνια γύρω μας χαρωπά πετούν
καθώς ρομάντζα αιθέρια μας γλυκο - τραγουδούν,
.
'' το αγνάντεμα της γοητείας μπρος στα φεγγοβόλα σου μάτια…
ανοιχτό γαλάζιο σαν τον πάντοτε κατακαλόκαιρο ουρανό˙ ''
.
— Δάκρυ σιγοστάζει διάφανο, στάλα αγάπης και στοργής
στη γη πέφτει και φυτρώνει λουλούδι
κόκκινο λευκό σε άχρονη στιγμή
που στο χαρίζω, — ψυχή μου, αιθέρια γλυκιά
με περισσή αγάπη από καρδιάς˙
στα μονοπάτια της νόησης...
μαζί τώρα θα εν-αγκαλιστούμε
αναζητώντας τον αλησμόνητο πόθο
σε λιβάδια καταπράσινα ανθηρά,
απείρου δοξασία, αρμονία ποιητών, — ξεχασμένων εμπνεύσεων
σκορποχώρια γαλήνη ευωδιαστή στη σκέψη
τώρα που σε κρατώ απ' το χέρι… (έστω κι ας είναι όνειρο)
και ταξιδεύουμε εκεί ψηλά πετώντας
με τα φτερά του Έρωτα…
((και τα σανδάλια του Ερμή
πέρα από τ' άστρα τα λαμπρά…
.
'' Στην έμπρακτη αγάπη διακαής — παντοτινά δοσμένοι
με ευτυχή κατάληξη σε αστροπύλαια πελάγη του 'ρανού˙ ''
.
εν - αρμονία…
θεόσταλτη
νιρβάνα ιερή,
αγαλλίαση, μακαριστή˙
σαν τετελεσμένη εορτή στην εσχατιά του χρόνου...
.
Πάρης Παπανικολάου - 07/03/2015

'' Τα μελαχρινά σου μαλλιά παρόλο κατάμαυρα...

'' Τα μελαχρινά σου μαλλιά
παρόλο κατάμαυρα...
πένθος δε θυμίζουνε καθόλου˙ ''
αστραφτερά είναι μετάξινα κι ωραία,
ω, πόσο λατρεύω ~ με τ' ακροδάχτυλα μου
με τις ώρες να χαϊδεύω, ~ αργά και απαλά˙
θωρώντας - ( 'κει ) διαμάντια ανεκτίμητα
στα σαπφειρένια σου μάτια !
Η έκπαγλη σου παρουσία...
που μ' ευλάβεια θαυμάζω
Θεϊκή, Λατρεμένη, Σαγηνευτική…
έφερε την ανάσταση... ( του Ίμερου )
ένα δειλινό γλυκό στη ψυχή μου˙
περίμενα για χρόνια ολάκερα...
στ’ απόλυτα σκοτάδια...
μια σπίθα φωτός ν’ αρχίσει,
και πάλι να σιγοκαίει…
το πορφυρό το πάθος στη ζωή !
.
Αχανή μονοπάτια έχω διαβεί...
όπου απουσίαζε για πολύ καιρό…
'' O χρυσο-κόκκινος ήλιος που λέγεται Αγάπη˙ ''
— στην Αθάνατη Φύση,
τα άνθη φύτρωναν μαραμένα…
αντί για ευωδιά μύριζαν απουσία˙
όμως όλα αυτά ανήκουν στο χθες,
η ολόφωτη ηλιαχτίδα έσβησε…
τ' απόλυτα ερέβη για πάντα…
και το μόνο που βασιλεύει σήμερα…
είναι τα τρυφερά φιλιά του Έρωτα˙
κ’ η απέραντη ψυχική γαλήνη !
.
Πάρης Παπανικολάου/ 14/03/2014

Λαμπερό-χρωμη ηλιαχτίδα

Λαμπερό-χρωμη ηλιαχτίδα
φέγγει μ' αγάπη θεϊκή
όλα τα θαύματα στη Γη˙
ονειρεμένη ουτοπία,
το λιβάδι της γαλήνης
παράδεισος * ποιητικός...
με λουλούδια πάντοτε
στολισμένη η καρδιά
γιασεμένια ευωδιά...
παραμυθένια όαση˙
άγγιγμα θειο μεταξένιο
θωπεύει τις αισθήσεις...
στα δυο μάτια καθώς
τα φωτολουσμένα˙
θεσπέσια λάμψη μαγική...
μια πανέμορφη αυγή...
αστείρευτη γαλήνη
τέρψη ~ εξωπραγματική...
.
πάθος εκτυφλωτικό...
κι έρωτας πηγαίος˙
αίσθηση ακατάλυτη...
σαν ενθύμηση γλυκιά...
σαν φτάνει η ώρα πια...
να γίνουμε ένα κορμί...
σε μιαν αχώριστη ψυχή...
σε τόπο λαμπερό,
υπέροχο κι ωραίο...
μιαν αδιάλειπτη στιγμή˙
άχρονη ~ θαυμάσια,
φαντασμαγορική...

Πάρης Παπανικολάου /07/02/2015

~ Στη πλάση του κορμιού σου ~ ( για την πιο γοητευτική ύπαρξη της οικουμένης )

Δε με νοιάζει τι λέει ο κόσμος
εγώ σ’ ερωτεύτηκα πολύ...
κι ας είναι ακόμη λάθος,
- ο Έρως - δεν έριξε τυχαία το βέλος
στη καρδιά μου βαθιά…
γεμίζοντας την...
με φλογερό πηγαίο πόθο !
Κάθε φορά που σε κοιτώ,
η σκέψη μου πλανάται...
στη σφαίρα του ορίζοντα τ’ άπειρου˙
με τους κόσμους, ~ τους...
γαλήνιους και δροσερούς˙
στα μάτια σου καθρεφτίζονται...
κρυστάλλινα παλάτια,
στο άνοιγμα των χειλιών σου
το πάθος ξεπροβάλει...
με γλυκόλογα και πολλά φιλιά˙
πλημμυρίζοντας μ' αγάπη,
τα ποτάμια της καρδιάς μου !
Στα καστανά σου μαλλιά…
φωταψία χαρωπών αγγέλων,
‘στησαν χορό ηδονικό...
μέσα σε ατελείωτο χρόνο˙

- ( όνειρο...) - πάλαι ποτέ,

η μαγευτική η πλάση...
του θεϊκού σου κορμιού,
με την υπέροχη αρχιτεκτονική του...
χαρίζοντας,  (- ) θέλγητρου αρμονία˙
και θεοφώτιστη... ~ γαλήνη ποθητή !

Πάρης Παπανικολάου - 27/07/2014

Ονειρικό - μέρος ΙΙΙ . Απόψε το βράδυ ας κλείσουμε τα μάτια

Ονειρικό - μέρος ΙΙΙ
.
Απόψε το βράδυ ας κλείσουμε τα μάτια
κι ας ονειρευτούμε το ίδιο όνειρο˙
ότι πηγαίνουμε μαζί...
σε κόσμο διάχρονο, θαυμάσιο, υπαρκτό,
όπου όλα κυλούν - μαγευτικά κι ωραία˙
το χαμόγελο θα γλυκοστάζει από τα χείλη μας
και δάκρυα κρυστάλλινα χαράς...
θα στάζουν απ’ των ματιών την άκρη,
καμαρώνοντας την ομορφιά παντού στη φύσις όλη...
τα λουλούδια θα μας στέλνουν την μυρίπνοη τους μέθη
κι όμοια οι κύκνοι στη γαλάζια λίμνη...
θα τραγουδούνε αδιάκοπα, άσματα ερωτικά˙
έτσι να ρέει όλη η νύχτα εύχομαι
μέχρι να έρθει η ροδαυγή...
όπου θα μας κρατάει συντροφιά˙
στο χρονικό της μέρας...
η ανάμνηση αυτή η ανείπωτη !
.
Πάρης Παπανικολάου /28/06/15

Όταν τα μάτια σου κοιτώ… φλογερά καρδιοχτυπώ…

Όταν τα μάτια σου κοιτώ…
φλογερά καρδιοχτυπώ…
αγάπη μου, ηλιαχτίδα, ομορφιά μου
.
και μόνο που σε σκέπτομαι λιώνω…
από έρωτα, πάθος κι ευτυχία…
σαν σε ονείρου ουτοπία
.
όπου φαντάζομαι ότι…
ταξιδεύουμε μαζί…
εγώ κι εσύ…
εσύ κι εγώ,
οι καρδιές μας καθώς σε ξέφρενο παλμό
και σ’ ένα κορμί αχώριστα δοσμένοι
στου έρωτα την πελώρια αγκάλη…
.
Ω, σκέψη μου... λατρεία,
φεγγαρένια μου αγάπη
υποκλίνομαι με σέβας
στη πηγαία σου ομορφιά,
στη γοητεία την εκθαμβωτική
και την λάμψη των ματιών σου
την σαγηνευτική…
.
έστω και σε όνειρο ατέλειωτο…
συναρπαστικό…
κοντά μου σε θέλω για πάντα
.
σ’ αγαπώ…<3
.
Πάρης Παπανικολάου /18/11/15 Δημ. Πολ.

Μέσα στα μάτια σου η φεγγοβόλα λάμψη˙

Μέσα στα μάτια σου
η φεγγοβόλα λάμψη˙
διάττοντων αστέρων, μακρινών
που ήρθαν και φώτισαν...
τα άδυτα της σκέψης, την ψυχή μου !
Ω, φεγγαρένια μου γοητεία...
αστερένια μου αγάπη, ονειρο-μυθική˙
σαν όραμα θαυμάσιο, εκλιπαρώ
ποτέ να μην εκλείψεις...
ο φωτεινότερος μου ήλιος θα ‘σαι
κι όμοια…
το φως, τα χρώματα, το πάθος κι ελπίδα˙
στα όνειρα μου, στη καρδιά μου !
Θα σε αγαπώ για πάντα...
γλυκιά μου, υπέροχη Θεά˙
(με αγάπη υπερ-κόσμια - 'παντώς'...μοναδική)

Πάρης Παπανικολάου /01/10/2015

 

Ματάκια μου όμορφα...

Ματάκια μου όμορφα...
σε αγαπάω, σε λατρεύω,
η καρδιά μου από φλόγα πόθου
ράγισε κι αιμορραγεί !
Την ωραιότερη άνοιξη, αγναντεύω
κάθε φορά που θωρώ...
τ’ αμυγδαλωτά σου μάτια
παράδεισους ανθισμένους,
 και ολάνθιστους κήπους ευωδάτους
ονειροπολώ !
Για εσένα λουλουδένια μου
φεγγαρένια μου αγάπη…
ονειρο-μυθική…
έστρωσα με ροδοπέταλα
κόκκινα, κίτρινα, λευκά
τα μαργαριταρένια μονοπάτια
της πολυπόθητης ευτυχίας
και τώρα μένει πια…
μαζί τα δυο μας να διαβούμε
νύχτα έναστρη, ρομαντική
η δείλι πορφυρό...
η ξημέρωμα γλυκό
χεράκι – χεράκι…
στον έρωτα δοσμένοι
για πάντα…<3

Πάρης Παπανικολάου - από καρδιάς…<3
με έρωτα, πάθος κι ευτυχία - 02/10/2015

Έλα αγάπη μου…

Σε θέλω, σε ποθώ...
στη ζεστή μου αγκαλιά
να χαιδεύσω λαχταρώ
τα ωραία σου μαλλιά,

είσαι τόσο γοητευτική
σα' το ηλιοβασίλεμα...
για ρομαντική αγάπη
γράφω κι απόψε ποίημα,

λατρεύω… αγαπώ,
τα όμορφα σου μάτια
η καρδούλα μου καθώς
σ’ αμέτρητα κομμάτια,

κάθε φορά που εσένα
γλυκιά μου αντικρίζω
ακόμη κι στα όνειρα μου
σε κρυφοθωρίζω…

για τον έρωτα πλασμένοι
ψυχή μου εγώ κι εσύ
ας το παραδεχτούμε
να ταξιδεύσουμε μαζί…

στο περιβόλι της αγάπης
με τα άνθη μυρωδάτα
ακόμη και τα δάκρυα χαράς
θα στάζουν ευωδάτα.

Πάρης Παπανικολάου / 09/06/15

Εκεί στα βράχια...

Εκεί στα βράχια...
στ' ακρογιάλι του έρωτα
ένα κόκκινο δείλι...
μια γοργόνα κείτεται στην άκρη
με εκτεθειμένους τους μαστούς˙
στη θέα, των φιλήδονων βλεμμάτων...
η κορμοστασιά υπέροχη, τι λυγερή
αθάνατη ομορφιά,
στα χρονικά βαστάει...
συντροφεύοντας η μαγική της ύπαρξη˙
της νυχτός, τα υπέροχα όνειρα μου.

Πάρης Παπανικολάου / Αύγουστος '15

Πεντάμορφη νεράιδα

Η ομορφότερη νεράιδα
γλυκιά μου είσαι ‘συ...
μιαν υπέροχη μελωδία
στη ψυχή μου αντηχεί,

κάθε φορά που θωρώ...
τα γαλάζια σου μάτια...
αστείρευτα πελάγη χαζεύω
και παραδείσια μονοπάτια.

Του έρωτα το πάθος είσαι
και η ευτυχία στη ζωή...
λουλουδένια μου αγάπη
ευωδιά…  πολυχρωμή,

ω, λατρεία μου για σένα
στολίδι και καρδιά μου
υποκλίνομαι με σέβας
στης νυχτός τα όνειρα μου.

Θα έκανα τα πάντα, αρκεί
κοντά μου να βρεθείς...
αν πεις να ‘ρθεις σε μένα
θα ζούμε ευτυχείς...

σε μια νεραιδένια αγκάλη
και με αγάπη στοργική...
στου παράδεισου την επαύλη
την ονειρο-μαγιική.

Ω, πόσο σ’ αγαπώ καρδιά μου,
πιο πολύ απ’ την ζωή μου
είσαι ‘συ ο ουρανός...
κ’ η χρυσαλίδα στη ψυχή μου.

Πάρης Παπανικολάου / 10/10/2015

Τα δυο σου μάτια αγαπώ

Τα δυο σου μάτια αγαπώ
τ’ αμυγδαλωτά…
τα καστανά κι ωραία,
ω, πόσο λατρεύω…
με τις ώρες να κοιτώ˙
στο λόφο της αγάπης,
‘κει ψηλά…
με θέα υπέροχη…
το ηλιοβασίλεμα…!
Έν’ απόγευμα τ’ Απρίλη…
θαυμάσιο, γαλάζιο, ονειρικό…!

Πάρης Παπανικολάου / 09/11/15 

Σε καρτερώ... στην αγκαλιά μου δάκρυ ευτυχία... γαλήνη χαρά μου.

Σε καρτερώ...
στην αγκαλιά μου
δάκρυ ευτυχία...
γαλήνη χαρά μου.
.
Είσαι η άνοιξη...
στης καρδούλας τον κήπο
λουλουδένια κατάνυξη,
σε κάθε χτύπο.
.
Αχ, πόσο ψυχούλα μου...
κοντά μου σε θέλω
σε τόπο γαλήνιο...
με μύρο και έλο.
.
Σ' αγαπώ πολύ...
κι ας μη το ξέρεις
τον πόθο του έρωτα...
νυχτιά θα φέρεις.
.
Ας ζήσουμε πάντα,
με γέλιο κι αγάπη...
οι καρδιές μας να πάλλονται,
με βροχής πρωτοδάκρυ.
.
Ουτοπία αισθήσεων...
τριγύρω μου αγναντεύω
μέσα σε όνειρο...
μαζί σου χορεύω.
.
Το βάλς το μαγικό,
με ρυθμό κι αρμονία
πότε ας μην έχει τέλος,
η γλυκιά αυτή μελωδία.

 Πάρης Παπανικολάου /11/11/15

Λουλουδένια μου αγάπη... φεγγαρένια μου ευτυχία

Λουλουδένια μου αγάπη...
φεγγαρένια μου ευτυχία
ω, πόσο σ' αγαπώ,
να 'ξερες πόσο...
.
ματάκια μου γλυκά...
όνειρο μου ατέλειωτο
σκέψη μου...
φαντασμαγορική.
.
Είσαι εσύ η μυροβόλα άνοιξη
στης καρδιάς μου το ολάνθιστο λιβάδι
κι όμοια...
το κύμα το γαλάζιο
στης ψυχής μου...
το χρυσαφένιο ακρογιάλι.
.
Μακριά σου πια...
στιγμή δε κάνω
ψυχή μου...
αιθέρια, γοητευτική
φιλώ τα δυο σου χείλη
κι έχω την αίσθηση...
στα ουράνια με φτερά αγγέλων πετώ...
.
στη γη ποτέ ξανά δε θέλω να πατήσω
παρά μόνο,
να ταξιδεύω μαζί σου...
σε επ – ουράνιες πολιτείες, χρυσο – λαμπερές
- ( με άλση, ρυάκια και δροσοπηγές ) -

με οδηγό τον έρωτα...
και ζάμπλουτη πανδαισία χρωμάτων
στο πνεύμα, τον νου και την καρδιά
.
- και αξιοζήλευτη γαλήνη -
.
Θεόπνευστη – Ονειρεμένη - μου Ύπαρξη
φως αγάπης και λατρεία...
δροσοστάλαχτη ομορφιά,
έκπαγλη ηλιαχτίδα...
παραμυθένια μαγική...
ω, πόσο σ' αγαπώ...!

Πάρης Παπανικολάου / 25/11/15 

Ηλιαχτίδα μου...

Ηλιαχτίδα χρυσολαμπερή
φως αγάπης και λατρεία
ω, πόσο σ' αγαπώ, να ξέρες πόσο
δίχως εσένα πια...
στιγμή δε κάνω...

τα μάτια σου τι όμορφα
καστανόχρωμα, αμυγδαλωτά κι ωραία
πόσο λατρεύω να θωρώ
στη χρυσαφένια ακτή του πόθου
με θέα υπέροχη το ηλιοβασίλεμα,
'κεινα τα όμορφα απογεύματα τ' Αυγούστου
όπως τότε...

π' ανταμώσαμε...
της μοίρας ήταν γραφτό
σ' ένα κορμί αχώριστα δοσμένοι
σε μια καρδιά, σε μια ψυχή
αγάπη μου, λατρεία, και Θεά μου
θα σ' αγαπώ για πάντα !

Πάρης Παπανικολάου / Σεπτέμβριος '15

Αγναντεύω... στα μάτια σου δυο δίδυμα φεγγάρια...

Αγναντεύω...
στα μάτια σου
δυο δίδυμα φεγγάρια...
στην όχθη του έρωτα 'κει
μιαν ολόφωτη νύχτα,
απ’ αστέρια, κομήτες, γαλαξίες.
Αγλαόμορφη...
Ιεροκηπεία μου ανθισμένη...
παραμυθένια, μαγική...
εύχομαι να ζούμε...
ευτυχείς…  κι ερωτευμένοι
για πάντα...!
Η γοητεία σου, η λάμψη
η αθάνατη ομορφιά...
θειο χάρισμα δοσμένο
δώρο τ’ ουρανού...
ξημερώματα τ' Απρίλη
στη χρυσαφένια ακτή του πόθου
σε τόπο ονειρικό...
μετουσίωση, ευλογία, δοξαστή
ύπαρξη... λαμπερό – στεφανωμένη
αιώνια, μακάρια, λατρεία.

Πάρης Παπανικολάου 10/11/15 Δημ. Πολ.

Αγάπης Προσευχή

Εισ' η θρησκεία μου...

η λατρεία μου...

η ουράνια προσευχή

π' απαγγέλω δοξολογώντας

με ευλάβεια κι αγάπη

την αιθέρια σου ύπαρξη, την ,μαγευτική

θεά μου, υπέροχη, γλυκιά,

στης καρδούλας μου...

τον επ – ουράνιο θόλο

βασιλεύεις...

με στέμμα χρυσαφένιο

κι απέραντη ομορφιά.

Παγκόσμια Πριγκίπισσα

έκπαγλη... σαγηνευτική

την ανέσπερη ηλιαχτίδα

αγναντεύω...

μες τα ολόφωτα σου μάτια

τα πανέμορφα - αυτά -

σπινθηροβόλα μάτια...

π' αέναα θέλω να θωρώ...

με θέα φαντασμαγορική

την γαλάζια λίμνη

στη χώρα των νεράιδων και ιπποτών

'κεινα τα υπέροχα θαυμάσια

καλοκαιριάτικα δειλινά.

Αγάπη μου...

λατρεία...

έρωτα μου...

όνειρο μου ατέλειωτο

ενθουσιώδες ιερό...

με υπέρτατη αγαλλίαση

και μακαριοσύνη...

εξομολογούμαι…

πόσο πολύ…

σε αγαπώ...!

Πάρης Παπανικολάου - 27/11/15 Δημ. Πολ.

Αιθέρια ύπαρξη...
στο επ-ουράνιο λιβάδι της καρδιάς
δίχως ο χρόνος πια να κυλά,
θα σ' αγαπώ παντοτινά
με αγάπη υπερ-κόσμια...
κι ευλαβικά θα σε λατρεύω,
είσαι τ' ομορφότερο
όνειρο γαλάζιο
π' αντάμωσα ποτέ...
στον καθάριο ουρανό της σκέψης.

Πάρης Παπνικολάου / 04/12/15

Μες στα λαμπερόλουστα σου μάτια, αγναντεύω

Μες στα λαμπερόλουστα σου μάτια, αγναντεύω
τα πανέμορφα μονοπάτια του έρωτα...
της δόξας, της ευτυχίας, της γοητείας...
υπέροχη μου, Πριγκίπισσα ονειρο-μαγική,
σαν όνειρο ατέλειωτο...
στις σκέψεις τις νυχτερινές μου ήρθες
και ποτέ να μην εκλείψεις,
γιατί σ' αγαπώ,
γιατί θα χαθώ...
στα ερέβη του 'ρανου...
αν σε χάσω...
μείνε κοντά μου λοιπόν
καρδιά μου, ψυχή μου, Είναι μου και λατρεία,
ω πόσο μ' αγάπη υπερκόσμια μοναδική... Σ' αγαπώ.

Πάρης Παπανικολάου / 07/12/15