Το πέπλο της νυχτιάς σα' πέσει τώρα...

Το πέπλο της νυχτιάς
σα' πέσει τώρα...
υποδέχοντας τα όμορφα τ' άστρα
στολίδια αδαμάντινα,
υπέροχα του 'ρανού...
φεγγοβόλα λάμψη να χαρίσουν
στο διάβα μου...
και στα όνειρα μου˙
ακολουθία φωτεινή
φαντασμαγορική...
μέχρι να 'ρθει η ροδαυγή...<3
.
Πάρης Παπανικολάου / Αύγουστος '15

Μελωδία του έρωτα

Λατρεύω τα δυο σου μάτια
τα όμορφα τα καστανά
με οδηγούν σε μονοπάτια
ανθισμένα φωτεινά,
.
η καραμελένια οπτασία
μες στις σκέψεις είσαι ‘συ
με χρωμάτων πανδαισία
την άνοιξη χαρίζεις στη ζωή,
.
θα σ’ αγαπώ με πάθος
της ψυχής μου τρυφερό
μυρωμένο δίνω άνθος
σε σένα κορίτσι μου γλυκό,
.
στου παραμυθιού την χώρα
έχω την αίσθηση κοιτάζω
εύθυμα, γλυκά, κυλά η ώρα
με σένα πλάι που θαυμάζω,
.
η χρυσοκόκκινη ηλιαχτίδα
φέγγει με αγάπη και στοργή
μεταξένια φωτεινή ελπίδα
βασιλεύει εδώ στη γη˙
.
'' Αγάπη μου δεν θ' άντεχα πια
μακριά σου ούτε στιγμή
ωραία μελωδία στη καρδιά
με τραγούδια πάντα θ’ αντηχεί... ''
.
Πάρης Παπανικολάου - 15/09/2014

Μες τ' αστείρευτα πελάγη ευτυχίας ..σε διάχρονη πλοήγηση τ' απείρου˙

......—  Μες τ' αστείρευτα πελάγη ευτυχίας
............σε διάχρονη πλοήγηση τ' απείρου˙
..........η Νεραϊδόμορφη που αναδύεται είσαι
..από κύμα γαλάζιας, — επουράνιας ομορφιάς...
.
....— Στο συννεφένιο παλάτι της καρδιάς σου...
.....ανεπαίσθητα, το φως της αγάπης βασιλεύει˙
...........και μες στη φεγγοβόλα ματιά σου
...................λάμψη αιθέρια, μαγική...
..............Ήλιου απέραντη λαμπροσύνη
...............άσβηστη, αιώνια, μακαριστή...
.
— Το φτερούγισμα των διάφανων φτερών σου
.........θεϊκή δροσιά, ~ παραδείσια αρμονία,
την ωρα 'κεινη που ανάλαφρα πετώντας εισακούονται
..............νότες μαγευτικές στο άκουσμα
..............'' τραγουδιστά από τα χείλη˙ ''
...........παραμυθένιων, γλυκόλαλων ήχων,
..............μελωδία, υπερκόσμια - ιερή....
.
.......— Σαν όραμα υπερ - γαλαξιακό ήρθες
..............στον ουράνιο θόλο της σκέψης
πλουτίζοντας ~ με δόξα, ευγνωμοσύνη και τιμή,
...................αστερόφωτη φωταψία...
...........σκορπισμένη ολάκερη διαχρονική˙
.
...........— Μονάκριβη μου ευχή δοσμένη
................στην ολόθερμη σου αγκάλη˙
.............νύχτα έναστρη, νύχτα ονειρική
........σε γάργαρη του απείρου δροσοπηγή
...................ράθυμα ν' αποκοιμηθώ...
..................και να μην έχω ξυπνημό˙
..........αγάπης ενθύμηση, ~ αιώνια γιορτή...
.......παντοτινή, μονάκριβη, ~ καθιερωμένη...
.
.........Πάρης Παπανικολάου  - /07/02/2015

Στο παλάτι της αγάπης

Αγαπημένη μου πριγκίπισσα...<3
έλα στο παλάτι της καρδιάς μου
η χαριτωμένη είσαι γόησσα
που συναντώ καιρό στα όνειρα μου˙
.
να βασιλεύει η ποθητή χαρά
κ’ η καλοσυνάτη αγάπη
σε χώρα με δροσερά νερά
ας στεγνώσ' το μαύρο δάκρυ˙
.
θ’ αγναντεύουμε το λιβάδι
αγκαλιασμένοι με στοργή
εκείνο το φεγγαρόλουστο βράδυ
θα ‘σαι το φως μου στη ψυχή˙
.
με χάδια απαλά και μεταξένια
θ’ αγγίζω το μαγευτικό κορμί σου
και μες στη αγκαλιά την πουπουλένια
θα κουρνιάζω γεύοντας απ’ τα χείλη το φιλί σου˙
.
Το όνομα σου είναι η ευτυχία
γλυκόλαλη στο άκουσμα φωνή
μιαν ονειρεμένη αγάπης ουτοπία
παραμυθιού ρομαντική˙
.
σε τούτο το πανέμορφο παλάτι
των ανθισμένων μυρωδάτων κρίνων
φλόγ' αστραφτερή στο μάτι
διαμαντένιων φωτεινών ήλιων˙
.
στον χαρμόσυνο ετούτο κόσμο
ευλογημένος που ‘ναι απ’ τον θεό
στης θαλπωρής τον ίσιο δρόμο
όρκο δίνω ότι πάντα θα σε ‘αγαπώ˙
.
πόσο υπέροχα ο χρόνος  θα κυλά
με χαμόγελο 'λιόλουστο στα χείλη
κ’ η γλυκιά νεράιδα θα σιγοτραγουδά
για της αγάπης τ’ ομορφότερο στολίδι...<3
.
Πάρης Παπανικολάου - 01/09/2014

Έρωτας ανεκπλήρωτος

Ένας έρωτας ανεκπλήρωτος πλανιέται
πάνω — από τα βάθη του μυαλού
γιατί πολύ απλά - εύκολα δε ξεχνιέται
η ζάλη αυτή η ρομαντική του νου˙
.
Αγάπη μου χάρισε μου εσύ
μια θέση στη γλυκιά καρδιά σου
ας βρισκόμουν έστω για μια στιγμή
στην ολόζεστη τρυφερή αγκαλιά σου˙
.
Έλα γρήγορα να ζήσουμε ευτυχείς
σ’ αγαπώ όσο τίποτε άλλο στο κόσμο
νύχτα φεγγαρολουσμένη ας είν' να ‘ρθεις,
στου παραμυθιού τον ολάνθιστο τον δρόμο˙
.
Την όαση στη χρυσαφί έρημο της ψυχής
αναζητώ μάτια μου γλυκά σε σένα
η ελπίδα της μονάκριβης μου ευχής
είναι, να φιλώ τ' άλικα σου χείλη τα κερασένια...
.
Πάρης Παπανικολάου - 13/09/2014

Νεραιδούλα μου γλυκιά...

Ω, νεραιδούλα μου γλυκιά...
πότε θα σε βαστάξω στην αγκαλιά;
να λάμψει με φως το σκοτάδι
στης ψυχής το πανέμορφο λιβάδι,
.
Φεγγοβολούν τα μάτια σου αγάπη
τρυφερή ηδονή — καλοσυνάτη
το λουλούδι της στοργής χαρίζω
σε σένα, καθώς από χαρά δακρύζω˙
.
Απ’ την καρδιά πηγάζει ευτυχία...
των αστέρων είσαι η λατρευτή αγία
χρόνια τώρα σε βλέπω στα όνειρα μου
σε καρτερώ με άνθη στη καρδιά μου˙
.
Το λατρευτό σου κορμί λαχταρώ
ν’ αγγίζω απαλά με χάδι τρυφερό
και μελιστάλαχτα φιλιά στα χείλη
στης άνοιξης τον παραδεισένιο Απρίλη...<3
.
Πάρης Παπανικολάου - 12/10/2014

Ουτοπία αγάπης II

Στο λιβάδι της αγάπης
μέρες τώρα καρτερώ...
σένα να ‘ρθεις με λουλούδια
και κρεμαστάρια στο λαιμό˙
.
λατρεία μου, γοητευμένος είμαι
σε σκέπτομαι τα βράδια
από ίμερο καυτό κυβερνάς
της καρδιάς τα φυλλοκάρδια˙
.
ευτυχισμένοι πάντοτε θα ζούμε
σε τούτη την πανέμορφη χώρα
νεράιδες θα σιγοτραγουδούνε
χαρωπά κυλώντας η ώρα˙
.
θα τρέχουμε από δω και ‘κει
στο καταπράσινο γρασίδι
των ματιών θα ‘σαι πάντα ‘συ
τ' ωραιότατο στολίδι˙
.
από πάνω μας με καμάρι
τα αηδόνια θα πετούνε
ύμνους ερωτικούς για μας
ενώ θα εξυμνούνε˙
.
Ο έρως καθώς έρθει στη ζωή
βασιλεύοντας αγνά η ευτυχία
στης ψυχής μου την ολάνθιστη αυλή
γαλήνη επίσης και αισιοδοξία˙
.
τα σύννεφα αχνά στον ουρανό
σχέδια αγάπης σχηματίζουν
θεσπέσια θέα, συναρπαστική
που τις σκέψεις συγκλονίζουν˙
.
έτσι λαχταρώ να αισθάνομαι
πλάι σου αέναα γλυκιά μου
κι ας είναι έστω μιαν ουτοπία
στα ωραία, τα απατηλά τα όνειρα μου...<3
.
Πάρης Παπανικολάου - 10/09/2014

Ερωτευμένη καρδιά

Με λουλούδια στη ψυχή
σε καρτερώ να ‘ρθεις σε μένα
τα μαλλιά σου θ’ αγγίζω απαλά
με χάδια, - άνθο-μεταξένια˙
.
πεντάμορφη μου ύπαρξη
την γοητεία σου λατρεύω
μέρα νύχτα καρδιοχτυπώ
σε λιβάδια, - καθώς σε γυρεύω˙
.
γλυκιά μου ! Ω, πόσο σ' αγαπώ
πιο πολύ πλέον απ’ την ζωή μου
είσαι ο ήλιος μου ο λαμπερός
κ’ η καυτή ανάσα στη πνοή μου˙
.
την πνευματική μου άνοιξη
βαθύπνοα, λαχταρώ να φέρεις σε μένα
μιας που τον έρωτα αισθάνομαι
απ’ του χειμώνα - τα περασμένα˙
.
ακόμη κ’ οι χαρωπές Νεράιδες
υποκλίνονται με καμάρι
στη πηγαία σου ομορφιά
κάτω από τ' ολόγιομο φεγγάρι˙

και...

και στα πανέμορφα, γαλαζωπά
συννεφένια ματάκια του 'ρανου
αγνάντεμα μαγευτικό στη θέαση
μονοπάτια, υπέροχα ρομαντικά του νου...<3
.
Πάρης Παπανικολάου - 04/09/2014

Πανώρια Βαλκυρία

Αγάπη μου δακρύζω...
για τα μάτια σου π’ αγαπώ,
από έρωτα —  πλημμυρίζω...
αχ, για σένα πια καρδιοχτυπώ˙
.
δεν αντέχω άλλο μόνος...
πολύ πικρή έχει γίνει η ζωή
να μου φύγει πέρα ο πόνος
για να λάμπει η ψυχή...
.
λαχταρώ την συντροφιά σου
με τα τρυφερά καυτά φιλιά
θέλω να ‘μαι η σκιά σου
κ’ η ολόθερμη αντηλιά˙
.
Γλυκιά μου σε ποθώ
έλα γρήγορα σε μένα
κοντεύω ν’ αποτρελαθώ
σε θέλω απεγνωσμένα˙
.
στο φως της ηλιαχτίδας
αγνάντι η μορφή σου
πανώριας Βαλκυρίας
ουρί του παραδείσου˙
.
Μάτια μου σε σκέπτομαι
και η καρδιά — ραγίζει...
δε ξέρω ακόμη πως ανέχομαι
ο ήλιος με τις ακτίνες να σ' αγγίζει...
.
Πάρης Παπανικολάου - 23/07/2014

Βελουδένιο πάθος

Βελουδένιο πάθος
απαλό και δροσερό
στου κορμιού την πλάση
ένα βράδυ βροχερό˙
.
έφερες γλυκιά μου
την ευτυχία που ποθώ
μες στην αγκαλιά σου
ζεστά θ’ αποκοιμηθώ˙
.
πανέμορφη κι απόψε
και σαγηνευτική...
των ματιών η αντηλιά
είσαι η εκτυφλωτική˙
.
μεταξένια χάδια...
και πολλά γλυκά φιλιά
στα ρόδινα τα χείλη
τι υπέροχη ζεστασιά˙
.
Πλατωνική αγάπη...
φωσφορίζει στη ψυχή
για χρόνια εκλιπαρούσα
ως μονάκριβη ευχή˙
.
τ’ αμυγδαλωτά σου μάτια
καστανόχρωμα φωτεινά
μονοπάτια του ουρανού
της ζωής απέραντά˙
.
ποτέ δε θα σ’ αφήσω
να φύγεις από κοντά μου
είσαι εσύ το κύμα...
το γαλάζιο του έρωτα μου˙
.
''...ωραία γαλήνια ουτοπία
με ολόλευκα λουλούδια...
ήχοι μας ταξιδεύουν μαγικοί
από τρυφερά τραγούδια...''
.
Πάρης Παπανικολάου - 25/08/2014

Στο πανέμορφο λιβάδι (σονέτο)

Σε τούτο το πανέμορφο λιβάδι
ζούμε ευτυχισμένοι εγώ και 'συ
με πάθος κι αγάπη κυλά η ζωή
την ψυχή ευφραίνει απαλό χάδι˙
.
Ακόμα κι όταν έρχεται το σκοτάδι
αυτό καθόλου δεν μας πτοεί...
το φεγγάρι φέγγει με στοργή...
λαμπερότερο κάνοντας το βράδυ˙
.
Όλη μέρα είμαστε αγκαλιασμένοι
δοσμένοι στου έρωτα τα φτερά...
σε λατρεύω γλυκιά μου λατρεμένη,
.
Η φύση των λουλουδιών μαγεμένη
με τα γαλάζια ρυάκια δροσερά,
κ’ οι λόφοι πάντα ανθοστολισμένοι...
.
Πάρης Παπανικολάου - 18/07/2014

Λουλουδένια μου...

Έλα λουλουδένια μου
φεγγάρι, —  και αστέρι μου
στων ανθών σε καρτερώ την αυλή
να σου εξομολογηθώ σ’ αγαπώ πολύ˙
.
Ψυχή μου, είσαι απίστευτα γοητευτική
σαν την ανοιξιάτικη ρομαντική αυγή
η εξοχότατη σου πηγαία ομορφιά
οπτασία των ματιών γλυκιά˙
.
Με φιλιά και πουπουλένια χάδια
ανυπομονώ να ‘ρχονται τα βράδια
μες στη ζεστή μου θα σε κρατώ αγκαλιά
την θεσπέσια καμαρώνοντας αστροφεγγιά˙
.
Αγάπη μου, μη φύγεις ποτέ από κοντά μου
είσαι ‘συ η ηλιαχτίδα στα όνειρα μου
που φέγγει με γαλήνη κι αρμονία
και κοιτώ την ζωή με αισιοδοξία˙
.
Πάρης Παπανικολάου - 17/08/2014

Στ’ αστερόφωτο λιβάδι

Μ’ αιθέριο χάδι — αστραφτερό
αγγίζω το αιθέριο κορμί σου
στ’ αστερόφωτο λιβάδι...
επίγειου παραδείσου˙
.
τα λυμένα σου μαλλιά…
λεία είναι χρυσαφένια,
των ματιών η αντηλιά…
είναι, σε λιβάδια ανθισμένα˙
.
η ευτυχία έχει το χρώμα,
το ολόλευκο της αγάπης…
δεν έφτασε στη γη τι κρίμα
ο ανθηρός ο Μάρτης...
.
στον αιθέρα πάντα ήχοι...
κουρδισμένων βιολοντσέλων
τι γαλήνια —  θεια τύχη…
απ’ τις νότες των αγγέλων˙
.
στα ηλιόλουστα σου μάτια
αγναντεύω ουρανούς…
και χτισμένα δυο παλάτια,
με πυλώνες φωτεινούς˙
.
Τόπος, — ευτυχής ρομαντικός
ψυχή, νους, πνεύμα σ’ αρμονία
πόθος εκλεκτός μοναδικός˙
σβήστηκε στο χάος η ανία...
.
Πάρης Παπανικολάου - 05/12/2014

Αγάπη από Ψυχής

Γλυκιά μου...
σ’ αγαπώ πάρα πολύ…
από τα βάθη της ψυχής στο εξομολογούμαι,
σ’ ερωτεύτηκα παράφορα διόλου δεν τ’ αρνούμαι˙
νεράιδα — λαμπερότατη μορφή
φέρνεις το φως της αγάπης...
με υπέρτατη ευτυχία, γαλήνη και στοργή !

Ψυχή μου…
λατρεμένη λαχταρώ,
πλάι σου νύχτα έναστρη να κουρνιάσω…
και τα κατάξανθα σου μαλλιά να χαϊδεύω˙
σε πανέμορφο, — εύδροσο, λιβάδι ονειρικό...
στις απαρχές του αιώνιου παράδεισου !

Τα ωραιότατα σαγηνευτικά σου μάτια
με ευλάβεια — και χαρά λατρεύω,
έχω παύσει από τότε να υποφέρω…
που σε αντάμωσα τυχαία, — ένα δειλινό˙
σε μυρίπνοα, ανθισμένα μονοπάτια !

Πάρης Παπανικολάου - 22/10/2014

Στο κήπο των πανέμορφων λουλουδιών

Στο κήπο των πανέμορφων λουλουδιών
μιαν έναστρη — ξεχωριστή βραδιά...
ήχοι στο άκουσμα απαλών τραγουδιών
με αγάπη συναρπάζοντας την καρδιά˙
.
το φεγγάρι λούζει με τ’ άπλετο του φως...
τα θαύματα τα ωραία σ’ ολάκερο τον κόσμο
με χρώματα έχει στολιστεί ο ουρανός...
και ροδοπέταλα στου παράδεισου τον δρόμο˙
.
η αγάπη βασιλεύει με μυροβόλα άνθη...
πανδαισία θεσπέσια με υπέροχη ευωδιά
στων μονοπατιών τα σκοτεινά τα πάθη
στέκει περήφανα μιαν ανθισμένη μυγδαλιά˙
.
του έρωτα ο κήπος φτιάχτηκε για μας...
να ζούμε εσύ και ‘γω πάντα ευτυχισμένοι,
δωσ’ μου το χέρι σου να βαστάξω κι ας,
διαβούμε τον λόφο καθώς η αυγή προσμένει...

Πάρης Παπανικολάου β' εξάμηνο '14

Της ψυχής τα χιόνια

Έχουν περάσει δεκατρία χρόνια...
δε ξέρω πια αν σ’ αγαπώ η σε μισώ
στη ψυχή παραμονεύουνε τα χιόνια
τον πόθο όμως δε μπορώ να σβήσω˙
.
την πρώτη ‘κεινη στιγμή δε ξεχνώ
π’ αντίκρισα τα φεγγοβόλα σου μάτια
σαν από μπροστά τον ήλιο ήταν να περνώ
φλέγοντας το πάθος της καρδιάς τα μονοπάτια˙
.
δοξασία του ελέους, — στου έρωτα την πηγή
κάπου στη κοιλάδα των παραμυθένιων βάλτων
ήταν φαίνεται μοιραίο να μη δούμε ‘δω στη γη...
μαζί, την δροσερή τέρψη των γαλανών υδάτων˙
.
τι κι αν πόσο λυπητερά ο χρόνος κυλά...
δίχως πλάι μου την αγγελική σου παρουσία
το δάκρυ μου προς στο χώμα κατρακυλά...
το άγονο και στείρο από την χρόνια ξηρασία !
.
Πάρης Παπανικολάου - 27/07/2014

Στη χώρα του άσβηστου πόθου

Ίσως πρέπει να παύσω να σ’ αναζητώ στη γη
κι ας έχεις την μορφή του πόθου στο μυαλό
δε ξέρω αν είναι για κακό — η για καλό...
στη καρδιά έχεις προκαλέσει ψυχρή μαρμαρυγή˙

στ’ άγονο έδαφος στη θέα των ματιών
μιαν απατηλή - σκουρόχρωμη φωταψία
αντικρίζω μιαν ωραιότατη νέα παρουσία...
στο σταυροδρόμι των ισχνών μονοπατιών˙

με οδηγό τον έρωτα στο διάβα...
καθώς το θειο πάθος έσβησε το φως
στη ψυχή πια κυριεύει άμμος και αφρός
απ’ της φουρτουνιασμένης θάλασσας το κύμα˙

μες στις σκέψεις μου το χαμόγελο σου το γλυκό
δε γνωρίζω αν είναι όνειρο η αλήθεια˙
σαν σε γκρεμό νοιώθω να παραπατώ,
και το πρόσωπο σου φαντάζομαι το αγγελικό...

Πάρης Παπανικολάου - 27/07/2014

Αγάπης γαλήνιας σιωπή

Δέξου τα στοργικά μου χάδια
στο σμιλευτό σου το κορμί...
με γαλήνια νυχτερινή σιωπή
σε παραδείσια έναστρα λιβάδια,

ίσως ποτέ πάλι να μη σε αντικρίσω
και με βυθίζει αυτό στην απελπισία
σαν την γοητευτική σου παρουσία
άλλη ποτέ δε θα ξαναγαπήσω,

το πάθος με συγκλονίζει την καρδιά
το αίμα κυλά γοργά στις φλέβες μου
συντετριμμένες νοιώθω τις σκέψεις μου
ετούτη την ολόλευκη βραδιά....

με κόκκινα ωραία άνθη μυρωμένα
ολόκληρη θα ‘χω στολίσει την αυλή
σε καρτερώ να πω, - ‘' σ’ αγαπώ πολύ ’'
με μάτια από ευτυχία  βουρκωμένα...

Πάρης Παπανικολάου - 02/08/2014

Φεγγάρι και αστροφεγγιά μου

Γλυκιά μου… — σε ποθώ...<3
στην αγκαλιά σου πόσο θέλω
νύχτα έναστρη να χαθώ...
και γλυκά ν' αποκοιμηθώ˙
.
Είσαι τ’ ομορφότερο
όνειρο μου στη ζωή˙
μόνο που ‘ναι αληθινό
ν’ αγγίζω το τρυφερό
κορμί σου το μαγευτικό˙
.
Μη χαθείς… — ποτέ...
μα ποτέ από κοντά μου
— είσαι η λατρεία…
που πάντα με ευλάβεια
— ... θα αγαπώ...
— ... καρδιά μου...
— ... ..φεγγάρι...
 και αστροφεγγιά μου...<3

Πάρης Παπανικολάου - 23/10/2014

Σονέτο της ψυχής

Ψυχή μου γλυκιά αγαπημένη
λαχταρώ να υπάρξω μαζί σου
πλάι στο φλογερό κορμί σου
μια νύχτα φεγγαρολουσμένη˙
.
Καρδιά μου ωραία λατρεμένη
τις πόρτες του παραδείσου...
θ’ ανοίξω να διαβώ μαζί σου
στον έρωτα καθώς δοσμένοι˙
.
Στα πανέμορφα σου μάτια...
αγνάντεμα η μητρική στοργή
χαρισμένη τρυφερή ευτυχία,
.
Τουλίπες σε φωτεινά μονοπάτια
σκορπούν γλυκιά ευωδιά στη γη
σβησμένη με αγάπη δυστυχία...
.
Πάρης Παπανικολάου - 08/10/2014

Πέρα μακριά από τα όρια της φαντασίας

Πέρα μακριά από τα όρια της φαντασίας
στις καταγάλανες κοιλάδες του ονείρου
σε ατέρμονο σύμπαν, — ψυχεδελικό˙
η νεράιδα της μελωδίας...
νανουρίζει τα ονειράτα μου,
ταξίδεμα ατέλειωτο,
αδιάλειπτο...
φαντασμαγορικό˙
κατάσταση μεταξύ
ύπνου – ξυπνητού
δίχως αρχή...(-)
και τέλος η στιγμή

που...

στα ολόφωτα σου μάτια
ω, Νηρηίδα μου εσύ,
~ σκέψη και μορφή μου
αγναντεύω τ' απατηλά...
 — όρια του ουρανού˙
με χρωμάτων ιέρειες αποχρώσεις,
ανεξάντλητης ίριδας,
 — (εκ-θαμβωτικής...)˙
- παραμυθένια έκβαση
 ~ σε κβάντων ονειρότοπο
μέχρι να 'ρθει η ροδαυγή
μέχρι να 'ρθει η ροδαυγή
και χρυσανθίσει το κάλλος της αναγέννησης
με ολομέταξα χρυσαφί στολίδια
καλαίσθητης αίγλης...
λάμψης,  —  μαγικής...

Πάρης Παπανικολάου - Αύγουστος '15

Σ' αγαπώ...ღ ω, πόσο σ’ αγαπώ

Σ' αγαπώ...ღ
ω, πόσο σ’ αγαπώ
σα' το πρωτορόδισμα της αυγής
και σαν την έρση μαγική
από δάσος της φαντασίας ιερό˙
ήρθες κι έφερες...
μέχρι τα (') άδυτα της ψυχής
την τέρψη την θαυμάσια, — την μαγευτική
και πια διαβαίνω μ' ευτυχία τα μονοπάτια
της αγάπης...ღ
όπου στρωμένα είναι
με πέταλα ρόδινα – λευκά
ηλιο-φωτολουσμένη Κυριακή
όπου εγώ κι εσύ...
θα διαβούμε μαζί παρέα
νοιώθοντας το απέραντο πάθος
το εξωπραγματικό...
του παραμυθένιου έρωτα μας...ღ

Πάρης Παπανικολάου /31/08/15 Καβάλα

Αστρική προβολή

Ήλιοι δια-γαλαξιακοί φωτίζουν
στων ματιών την λαμπροφόρα λάμψη
με αχτίνες πάθους εκ-θαμβωτικές˙
.
στη σκέψη βασιλεύει...
πνευματική γαλήνη κι αρμονία
με αιθέρια ρομάντζα στ' άκουσμα
από φλογέρες μαγικές,
νεράιδων —  αστερο - στολισμένων˙
Το ανεξίτηλο χρώμα της αγάπης
λάμπει με περηφάνια ολάκερη την πλάση
καθώς ατενίζω ευλαβικά το μακάριο φως της,
βαστώντας πανέμορφα μεθυστικά λουλούδια˙
.
σε αντάμωσα τυχαία...
ύστερα από χρόνϊα ταξίδια στην ονειροχώρα,
με την μορφή οράματος Νηρηίδας ήρθες˙
.
ξυπνημό πια δε θέλω να 'χω
προτιμώ την αιθέρια συντροφιά σου
αλώβητη, άδολη, αγνή, —  αστρική προβολή...

Πάρης Παπανικολάου /24/02/2015

Στην ονειροφαντασία μου... Άσμα ΙΙ

Στην ονειροφαντασία μου
με ταξιδεύει…
ο γλυκύτατος τόνος της φωνής σου
με ‘κείνο το αιθέριο τραγούδι
από τα χείλη…
το ρομαντικό˙
Ίσως…
ο χρόνος παύει να ‘χει
σημασία νοητή...
η μαγευτική σου ύπαρξη
χαρίζει τέρψη λαμπερή
στο διάβα της ζωής,
μου είναι αδιανόητο
ν' αντιληφθώ…
αν υπάρχεις πια
σε κόσμο αισθητό η νοητό˙
πάντως χαρίζεις...
ανάσα αισιοδοξίας
ελπίδα, κουράγιο,
και γαλήνη...
στη ψυχή  !

Πάρης Παπανικολάου /23/02/2015