Ταξίδι της ψυχής

Δεν μπορώ…
στιγμή μακριά σου,
πότε θα σε συναντήσω…
γλυκιά μου πάλι;
Τα δυο σου χείλη να φιλήσω…
να ταξιδεύει η ψυχή μου,
στις απαρχές του παραδείσου.

Είσαι ότι ομορφότερο…
λατρεύω στη ζωή,
σ’ ερωτεύτηκα παράφορα…
και θα σ’ αγαπώ…
παντοτινά πολύ,
ώσπου τα μάτια μου...
ερμητικά να κλείσω.

© Πάρης Παπανικολάου