Φλογερή ματιά

Αντίκρισα στη ματιά σου
πάθος ωραίο φλογερό
ποθώ την αγκαλιά σου
ένα βράδυ βροχερό,

σε σκέφτομαι και λιώνω
δε μπορώ ν’ αντισταθώ
όλη μέρα μαραζώνω...
πια κοντεύω να τρελαθώ,

τι όμορφη είσαι γλυκιά μου
και πόσο γοητευτική...
σε νοιώθω στη καρδιά μου
σαν τρυφερή πληγή...

κεχριμπαρένιο κορμί...
στο παράδεισο πλασμένο
στη ψυχή μου οι πειρασμοί
από δάκρυ ξεχασμένο,

Με πολλά καυτά φιλιά
θα δροσίσω τα δυο σου χείλη
κάτω στην ακρογιαλιά
εν’ αυγουστιάτικο δείλι...

έλα λοιπόν πλάι σε μένα
να ζήσουμε ευτυχισμένοι
χρόνια γλυκά ονειρεμένα
στον έρωτα κ’ οι δυο δοσμένοι.

Πάρης Παπανικολάου