Ας κλείσουμε τα μάτια κι απόψε...

Ας κλείσουμε τα μάτια κι απόψε...
κι ας ταξιδεύσουμε άλλοτε στο χρόνο
πίσω σε μέρη λησμονημένα απ' τον ανθρώπινο νου
ειρήνης, ευημέριας, αγάπης...
θωρώντας λιβάδια, δάση, κρυστάλλινα ρυάκια
χαμένες πολιτείες βυθισμένες στη λήθη των αιώνων
παραμυθένιες, μαγικές...
οι εκ-τυφλωτικές αχτίνες του ηλίου
παραδεισένια έκσταση
αμέριμνη στις αισθήσεις,
και η μέθη ευωδιάς
των γιγάντιων τουλιπών
συναρπαστική χρωμάτων πανδαισία !
Ω, νεραιδένια μου ύπαρξη
Ναιάδα μου λατρεμένη...
αυτό το υπέροχο ονειρικό ρομάντζο
κάθε νύχτα... κάθε νύχτα,
θέλω ν' απολαμβάνουμε μαζί... για πάντα !

 Πάρης Παπανικολάου