Θα ‘θελες να ‘μαι κοντά σου;

Θα ‘θελες να ‘μαι κοντά σου...;
Ανυπομονώ το ναι...
ν' ακούσω από τα χείλη,
φθινοπωρινό...
η ανοιξιάτικο δείλι,
να κουρνιάσω…
μες στη ζεστή αγκαλιά σου.

Θα ‘θελες να ‘μαι κοντά σου...;
Την στιγμή αυτή την μονάκριβη
που τόσο λαχταρώ...
σε παραδείσιο λιβάδι
ανθισμένο, δροσερό,
να γευτώ…
τα μελιστάλαχτα φιλιά σου.

Θα ‘θελες να ‘μαι κοντά σου...;
Με τούτη την σκέψη κοιμούμαι τα βράδια,
τα ολομέταξα σου...
ποθώ χάδια,
την υπέρτατη ευτυχία
να φέρει...
η γλυκιά συντροφιά σου.

Θα ‘θελες να ‘μαι κοντά σου...;
Είσ’ η νεράιδα που την καρδιά μου κρατεί,
ν' αγνάντευα των ματιών σου την λάμψη
την σαγηνευτική...
νύχτα έναστρη…
του Μάη,
πανέμορφη, ρομαντική !

© Πάρης Παπανικολάου