Από την μέρα που...
ήρθες στη καρδιά μου
κυλά και πάλι...
μ' αισιοδοξία η ζωή,
νεράιδες γλυκές στα όνειρα μου
σαν ανάμνηση ωραία τρυφερή,
παντοτινά ψυχή μου
θα ‘μαι ερωτευμένος,
με τα μάτια σου...
αχ, αυτά τα όμορφα μάτια
που τόσο λατρεύω
και μ ' ευλάβεια αγαπώ,
αδιάκοπα θέλω να κοιτάζω
να μου διώχνουν τον πικρό καημό,
δεν αντέχω ούτε στιγμή μακριά σου
ακόμα και τις ελάχιστες στιγμές
που δεν είσαι κοντά μου…
φαντάζουν αιώνιες,
θέλω να σε κρατώ συνέχεια...
μες στη ζεστή μου αγκαλιά
και φιλάκια γλυκά...
στα ρόδινα σου χείλη να αφήνω,
τ' ανοιχτοκάστανα θα χαϊδεύω
σγουρά σου τα μαλλιά...
με βελουδένια τον χεριών μου χάδια,
τρυφερά λόγια θα σου λέγω...
και τραγούδια αγάπης θα σε τραγουδώ,
τις νύχτες έναστρες, τις ρομαντικές
στην ανθοκέντητη μας κλίνη,
το πρωί θα φέρνω τ' αηδόνια
στην αυλή να σε ξυπνούν...
με ύμνους, αιθέριους ερωτικούς.

Το χαμόγελο ποτέ δε θα σβήσει
από τα μελένια μας χείλη,
θα ‘μαστε για πάντα...
τόσο, μα τόσο ευτυχισμένοι,
ποτέ για τίποτα δε θα δυστυχήσουμε
ούτε η διχόνοια θα υπάρξει σ' εμάς,
γιατί είμαστε πλασμένοι...
εσύ για μένα...
κι εγώ για σένα...
οι σκέψεις μου ταξιδεύουν
μέσω των δικών σου,
και οι σκέψεις οι δικές σου
μέσω των δικών μου,
στις καρδιές μας σιγοκαίει
η ίδια καρμική φλόγα,
τα ίδια όνειρα και στόχους έχουμε
σε τούτη εδώ την ζωή,

την σύντομη ζωή...

που ‘χει νόημα πια
μοναχά γιατί...
υπάρχεις εσύ,
στολίδι των ματιών μου,
είναι μου...
και ήμισυ μου...
άστρο στου παράδεισου
τον δρόμο φωτεινό,
σ’ αγαπώ…<3

28/06/2014 / © Πάρης Παπανικολάου