Ερωτικό πάθος

Τι ερωτικό πάθος νοιώθω για εσένα,
απ’ το πρώτο λεπτό που ‘ρθες κοντά μου...
κι έφυγε πέρα η ανιαρή μοναξιά μου...
να σε φιλώ αδιάκοπα ποθώ απεγνωσμένα.

Τι όμορφα γλυκά που ‘γιναν τα βράδια,
αφού σ’ έχω πλάι μου και σε χαϊδολογώ...
ίσως ο πιο τυχερός άνθρωπος είμαι εγώ...
έχω την αίσθηση πλανιέμαι σε λιβάδια.

Η λάμψη των ματιών σου σαγηνευτική,
σε λατρεύω όσο τίποτε άλλο στον κόσμο...
με καθοδήγησες στου παράδεισου τον δρόμο...
είσαι στη ψυχή μου η φλόγα η ερωτική.

Σαν κατακόκκινο που φύτρωσε άνθος,
στον κήπο της καρδιάς μου ένα δειλινό...
κοιτώντας ένα αστέρι φωτεινό στον ουρανό...
(και λέγω) θα ‘σαι αιώνια το τρυφερό μου πάθος.

© Πάρης Παπανικολάου