Ο έρωτας γεννήθηκε για μας

Δώσε μου το χέρι σου γλυκιά μου,

θα μ’ αγαπάς και θα σ’ αγαπώ,

θα ‘σαι κομμάτι της καρδιάς μου

και θα ‘μαι κομμάτι της δικής σου παντοτινό.

Ο έρωτας γεννήθηκε για μας,

να ζούμε όλες αυτές τις τρυφερές στιγμές,

κοντά μου θα παύσεις να πονάς,

θα επουλωθούνε όλες οι πληγές.

Όταν η νύχτα κοντοζυγώνει,

με τ’ αστέρια στοιχισμένα σε σειρά

και το φεγγάρι να μας καμαρώνει,

στα μάτια σου θα βλέπω την αστροφεγγιά.

Το ωραίο πρωινό με την δροσούλα,

καθώς ο ήλιος ανατέλλει σιωπηλά,

το πρόσωπο σου καθρεφτίζει στην λιμνούλα

και τα πουλιά όμορφα κελαηδούνε στα κλαδιά.

Το ουράνιο τόξο εκεί ψηλά,

είναι για μένα ο θησαυρός που αντικρίζω,

με όλα τα χρώματα τα σαγηνευτικά,

στο κορμί σου παν’ το θειο που θαυμάζω.

Πάρης Παπανικολάου