Καθώς ήρθες σε μένα αγάπη μου,
στέγνωσε το δάκρυ μου,
κι έλαμψε πάλι η ευτυχία,
σβήνοντας την πικρή δυστυχία.
Η γλύκα σου πηγάζει απ' τη καρδιά,
με ζεστά απ' τα χείλη φιλιά,
και με τ' απαλά σου χάδια,
έγιναν όμορφα τα βράδια.
Το φως από τα καστανά σου μάτια,
με οδήγησε σε παραδείσια μονοπάτια,
τι πάθος ωραίο υπάρχει στη ζωή,
να ζούμε τις χαρές του έρωτα πάντοτε μαζί.
Χρόνια τώρα στο κόσμο σε αναζητώ,
επιτέλους απ' το χέρι σε κρατώ,
σε αγαπώ πολύ γλυκιά μου σε λατρεύω,
έπαυσα μονάχος να ζω και να υποφέρω.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου