Πολύ σε
αγαπώ,
σε σκέπτομαι τα βράδια,
φλογερά καρδιοχτυπώ,
στου έρωτα τα λιβάδια.
Να ζούμε στιγμές ονειρικές,
εγώ και ‘συ παρέα,
ατελείωτες ρομαντικές,
στα παλάτια τα ωραία.
Με άνθη έστρωσα την αυλή,
στου παράδεισου τον κήπο,
σε ποθώ παρά πολύ,
της καρδιάς άκου τον χτύπο.
Πόσο με ‘χει συγκλονίσει,
το πάθος μου για σένα,
τέτοιο έρωτα δεν έχω ζήσει,
ποτέ ξανά στα περασμένα.
Με κόκκινα λουλούδια,
σε περιμένω να ‘ρθεις,
τρυφερά ν’
ακούω τραγούδια,
να γλυκοτραγουδείς.
Τι όμορφα τα ματάκια σου,
μαγευτική σκορπούν
σαγήνη,
και τα ξανθά μαλλάκια σου,
λάμπουνε κάτω απ’ την σελήνη.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου