Μελαγχολικό

Ένα όμορφο ποίημα γράφω για εσένα,

τούτη την αποψινή δροσερή νύχτα,

στέλνοντας με στίχους την γλυκιά μου καληνύχτα..

κι ας είναι τα μάτια μου λυπημένα.

Ίσως το επόμενο πρωί που θα ξυπνήσεις,

να ‘χεις μιαν ανάμνηση δική μου,

είσαι εσύ η πολυπόθητη στη ψυχή μου..

και ποτέ ας μην με αγαπήσεις.

Στη σκέψη μου παντοτινά θα κατοικείς,

ακόμα κι αν τα χρόνια περάσουν,

τα μάτια μου την μορφή σου δε θα ξεχάσουν,

θα ‘σαι η νεράιδα.. που την καρδιά μου κρατείς.

Σαν υπέροχο όνειρο δίχως τελειωμό,

σ’ εκείνα τ’ ανοιξιάτικα γαλήνια μέρη,

που τον γλυκύτατο πόθο στη ψυχή έχει φέρει,

σβήνοντας με χάδια.. τον στενάχωρο καημό.

Πάρης Παπανικολάου