Στ’ ακρογιάλι του έρωτα

Στη καλοκαιρινή ακρογιαλιά,
ο χρόνος κυλά ωραία,
με την ολόθερμη αντηλιά,
και μια γλυκιά παρέα.

Στα κύματα τα γαλάζια,
τι υπέροχη αρμονία,
περάσαν τα μαράζια,
κι χάθηκε η ανία.

Καλή μου όσο κοιτώ,
τα όμορφα σου μάτια,
φλογερά καρδιοχτυπώ,
μου ‘φυγαν τα γινάτια.

Κάθε φορά που χαμογελάς,
σε πελάγη πλέω ευτυχίας,
την καρδιά μου διασκορπάς,
σε φουρτούνα οπτασίας.

Τις στιγμές απολαμβάνουμε,
με γλυκόλογα στα χείλη,
ας μείνουμε να προλάβουμε,
το ρομαντικό το δείλι.

Να καθρεφτίζει το φεγγάρι,
στα γαλήνια νερά,
να κολυμπούμε με καμάρι,
στου πελάγους τ’ ανοιχτά.


Πάρης Παπανικολάου