Το νεραιδένιο σου κορμί....νύχτα αστερόφωτη

Το νεραϊδένιο σου κορμί
νύχτα αστερόφωτη
νύχτα ονειρική...
λαχταρώ ν’ αισθανθώ
την θαυματουργή υφή
με αιθέριο θειο χάδι μεταξένιο,

ετούτη την άχρονη στιγμή
χρόνια τώρα αναπολώ
στ’ αστρικά τα όνειρα μου
κι ας είναι τόσο υπέροχη
η ενθύμηση αυτή η γλυκύ.

Τον παράδεισο της γοητείας
γιασεμένιας ευωδιάς…καρτερώ
νεράιδα μου, ω, ψυχή μου,
είναι μου και ήμισυ μου,
δίπλα στη γαλάζια λίμνη
θα κολυμπούν οι αισθήσεις μας
καθώς το κύκνειο άσμα…
των ολόλευκων τραγουδοποιών…
θα ταξιδεύει τις σκέψεις νοερά,
με μελωδία ακόρντων, ιερή…

αναπολώ ψυχή μου,
αιθέρια γλυκιά…
μελαγχολικά και τρυφερά...
αδιάκοπα εσένα,
μακριά απ’ την ολόθερμη σου αγκάλη
στιγμή πια, άλλο δε μπορώ…
δε θα λείψω έπειτα από πλάι σου
όταν με το καλό βρεθώ

με θεϊκή ευλάβεια…
θα υποκλίνομαι,
θα σε λατρεύω ,
παντοτινά...
θα σ’ αγαπώ.

© Πάρης Παπανικολάου