Η Καρδιά Του Χειμώνα

Σαν ο ήρθε ο χειμώνας πάλι,
αισθάνομαι ένα ψύχος στην καρδιά,
πόσο μου 'λειψε η ζεστή αγκάλη...
και της άνοιξης της μυροβόλου η αντηλιά.
Οι παγωμένες σκοτεινές βραδιές,
μεγάλωναν ολοένα την μοναξιά μου...
νύχτες λαχταρούσα ατέλειωτες καυτές,
να χάριζα τα χάδια και φιλιά μου.

Η καρδιά του χειμώνα τόσο ψυχρή...
μάτια που δεν γευτήκαν την χαρά του έρωτα,
συλλογιζόμουν ένα πρωινό του Δεκέμβρη.
Το χιόνι σκέπαζε με παγωνιά την ψυχή,
σβησμένα συναισθήματα αγέρωτα,
που θάφτηκαν...στης σκοτεινιάς τα μέρη.

© Πάρης Παπανικολάου