Το νεραϊδένιο σου κορμί... νύχτα ποθώ να αγκαλιάσω

Το νεραϊδένιο σου κορμί...
νύχτα ποθώ να αγκαλιάσω,
μες σε κήπο λουλουδιών...
θαυμάσιο, μαγευτικό.
Θα είναι η πρώτη φορά,
που τα δυο σου χείλη φιλώ..
και να μην έχει τελειωμό,
η μαγική στιγμή του έρωτα μας.
Δεν μπορώ άλλο μακριά σου,
μέρα νύχτα σε συλλογιέμαι...
κι ας είναι τόσο υπέροχη,
η ανάμνηση αυτή η γλυκιά.
Ο παράδεισος της γοητείας,
μας καρτερεί νεράιδα μου,
με τις ολόδροσες χαρές...
στη γαλάζια λίμνη των κύκνων.
Θα είναι τόσο όμορφα θα δεις,
μιας που θα πηγαίνουμε,
χεράκι χεράκι...
από 'δω και πέρα στη ζωή. (παντοτινά)
Σε περιμένω ψυχή μου,
μην αργείς άλλο...
σ’ αγαπώ.

© Πάρης Παπανικολάου