Μια
νύχτα κρύα βροχερή,
ήρθες αθόρυβα κοντά μου,
στη καρδιά μου την πικρή,
να μου φέρεις την χαρά μου.
Τα μάτια σου γαλάζια,
στο χρώμα του ουρανού,
αγνάντευα περβάζια,
ρομαντικά του νου.
Το κορμί σου πλασμένο,
από κεχριμπάρι γυαλιστό,
νύχτες τώρα περιμένω,
στον ύπνο μου να σε ονειρευτώ.
Όταν αρχίζει να ξημερώνει,
η δροσούλα της αυγής,
τα πάθη απαλαίνει
και τον πόνο της ψυχής.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου