Σε
‘νοιωθα στη καρδιά μου,
σαν ήρθες με χάδια και φιλιά
και μέσα στα όνειρα μου,
έφερες το φως σαν αντηλιά.
Τα ροδοκόκκινα σου χείλη,
είχαν την γεύση την γλυκιά,
από το ζουμερό σταφύλι,
του κήπου μου όμορφα τσαμπιά.
Τα μάτια σου τα δυο τα καφετί,
που έφεραν ένα δειλινό,
ελπίδα κι ευτυχία στη ζωή
και πάθος φλογερό κι αγνό.
Το κορμί σου σμιλεμένο,
με τέχνη από τον δημιουργό,
απ’ τον παράδεισο σταλμένο,
το θαύμα του κόσμου αντίκρισα εγώ.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου