Για την Σοφία...

Αγάπη μου…
έλα στη καρδιά μου,
σε καρτερώ…
με πολύχρωμα λουλούδια
να σου λέω…
με χαρωπά τραγούδια
εσύ κυβερνάς…
τα ωραία αισθήματα μου.

Σ’ αγαπώ…
σ’ αγαπώ πάρα πολύ,
ο έρωτας μου για σένα…
είναι πεπρωμένο
με χάδι απαλό…
και άνθομεταξένιο
το κορμί σου θ’ αγγίζω…
στη παραμυθένια αυλή.

Τα ματάκια σου...
κάθε φορά που θωρώ
πετάω ψηλά…
από ευτυχία στα ουράνια
του παράδεισου που 'ναι...
τ’ απόμερα παράλια
όπου από κύμα...
ερωτικό σαλπάρω.

Στα μεταξένια...
πανέμορφα σου μαλλιά
τ' ακροδάχτυλα μου…
μέσα τους ποθώ να βυθίσω...
και ποτέ…μα ποτέ γλυκιά μου
δε θα σ’ αφήσω,
αν έρθεις… να φύγεις,
απ’ την ζεστή μου αγκαλιά.

© Πάρης Παπανικολάου