Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου 2014

Στην αγκαλιά σου λαχταρώ...

Στην αγκαλιά σου λαχταρώ,
μια νύχτα έναστρη να κουρνιάσω..
κι απ’ τα χειλάκια να γευτώ,
το φιλί σου το ζεστό.
Είσαι κορίτσι υπέροχο..
και γοητευτικό,
το χρώμα των ματιών σου,
μου θυμίζει τον γαλάζιο ουρανό.
Σε σκέπτομαι γλυκιά μου..
μέρα νύχτα δεν τ’ αρνιέμαι,
άλλοτε σε νοιώθω να ‘ρχεσαι,
με χαμόγελο βαστώντας λουλούδια,
άλλοτε πάλι να ‘ρχεσαι..
πάνω σε λευκό πήγασο..
παρέα με τ’ άστρα και το φεγγάρι συντροφιά.
Η γαλήνη που πηγάζει..
απ’ την τρυφερή σου καρδιά,
θειο βάλσαμο κι ωραίο..
στη δική μου την καρδιά,
που τόσο σε χρειάζεται..
να αισθανθεί το χτύπο της δικής σου.
Αγαπημένη μου..
μην αργήσεις άλλο,
τι νόημα θα ‘χε πλέον η ζωή μου..
δίχως εσένα πια;
Δεν μπορώ να σε βγάλω..
ούτε στιγμή απ’ το μυαλό μου,
σ’ αγαπώ…


Πάρης Παπανικολάου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου