Ερωτικό

Είσαι τόσο γλυκιά και τρυφερή,
γι’ αυτό και σε λατρεύω,
την κορμοστασιά την λυγερή,
στα χέρια μου να την βαστώ γυρεύω.

Είσαι σαν το φως των αστεριών,
που φωτίζει γαλήνια τα βράδια,
και το θεσπέσιο λουλούδι των ματιών,
σε πανέμορφα που φύτρωσε λιβάδια.

Στο παράδεισο νοιώθω ότι πλανιέμαι,
κάθε φορά που εσένα αντικρίζω,
είναι σαν να ξαναγεννιέμαι,
κι από πόθο χαράς δακρύζω.

Το τόξο εκεί ψηλά στον ουρανό,
θα υποκλίνεται στη χάρη σου καλή μου,
από τότε που σ’ αντάμωσα πια δεν πονώ,
έφερες τον έρωτα μες στην ψυχή μου.

Πάρης Παπανικολάου