Γλυκό πάθος

Σαν κήπος μοσχομυριστός είναι το κορμί σου,
σε ανοιξιάτικο της φύσης δροσερό λιβάδι,
συνέχεια ποθώ να βρίσκομαι μαζί σου,
να σ’ αγγίζω με μεταξένιο χάδι.

Είσαι το γλυκό πάθος στη ψυχή,
και των ματιών μου η λατρεία,
είναι της νυκτός η προσευχή,
η ρομαντική μου ιστορία.

Απ' την μέρα που σ’ αγάπησα,
ο έρως την καρδιά μου κυριεύει,
μια πανέμορφη είσαι μάγισσα.
Να μ’ αγαπά όμως αυτή γυρεύει;

Μ’ ένα γλυκό φιλί θα σε ξυπνώ,
απολαμβάνοντας την ρομαντική αυγή,
το χέρι γύρω απ’ την μέση σου θα περνώ,
θα ‘μαστε για πάντα ερωτευμένοι στην ζωή.

Πάρης Παπανικολάου