Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2014

Μ' αγαπάς;

Μ’ αγαπάς;
Εγώ πολύ σε αγαπώ,
η ζωή μου..
δε θα ‘χε κανένα νόημα,
δίχως εσένα.
Θεός θα ‘θελα να γίνω..
έστω και για μια μέρα,
τα σκαλοπάτια του ουρανού,
ν’ ανέβαινα..
και τον ήλιο, τ’ άστρα και τη σελήνη,
σε σένα με ευλάβεια να χαρίσω.
Από την στιγμή που..
ο έρωτας ήρθε στη καρδιά μου,
η ευτυχία, το πάθος κ’ η χαρά,
φώτισαν τα μονοπάτια..
της ψυχής μου.
Η παρουσία σου έγινε..
είδωλο στα μάτια μου..
πανέμορφο εκτυφλωτικό.
Γλυκιά μου..
υποκλίνομαι με καμάρι,
στη θεϊκή σου γοητεία..
ήρθα στο κόσμο ετούτο..
μοναχά για να σ’ αγαπώ..


Πάρης Παπανικολάου

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου