Φως ρομάντζου

Σ’ αντικρίζω και καρδιοχτυπώ,

είσαι η γυναίκα που αγαπώ,

σ’ έψαχνα μιαν ολόκληρη ζωή,

ήρθες σε μένα ένα πρωί.

Το κορμί σου είναι υπέροχο,

βάλσαμο στα μάτια μου αγέρωχο,

είσαι σαν βελούδο απαλή,

κ’ η γλυκιά μου ηδονή.

Είσαι καλοσυνάτη, ευγενική,

γλυκομίλητη ρομαντική,

σε λατρεύω σε θαυμάζω,

αν σε χάσω θα στενάζω.

Τι πάθος ωραίο υπάρχει στη καρδιά,

είσαι σαν του καλοκαιριού την αντηλιά,

γεμάτη φως ρομάντζου και αγάπη,

έδιωξες του καημού μου το γινάτι.

Πάρης Παπανικολάου