Αγάπη από Ψυχής

Γλυκιά μου...
σ’ αγαπώ πάρα πολύ…
από τα βάθη της ψυχής στο εξομολογούμαι,
σ’ ερωτεύτηκα παράφορα διόλου δεν τ’ αρνούμαι˙
νεράιδα — λαμπερότατη μορφή
φέρνεις το φως της αγάπης...
με υπέρτατη ευτυχία, γαλήνη και στοργή !

Ψυχή μου…
λατρεμένη λαχταρώ,
πλάι σου νύχτα έναστρη να κουρνιάσω…
και τα κατάξανθα σου μαλλιά να χαϊδεύω˙
σε πανέμορφο, — εύδροσο, λιβάδι ονειρικό...
στις απαρχές του αιώνιου παράδεισου !

Τα ωραιότατα σαγηνευτικά σου μάτια
με ευλάβεια — και χαρά λατρεύω,
έχω παύσει από τότε να υποφέρω…
που σε αντάμωσα τυχαία, — ένα δειλινό˙
σε μυρίπνοα, ανθισμένα μονοπάτια !

Πάρης Παπανικολάου - 22/10/2014