Σ' αγαπώ...ღ ω, πόσο σ’ αγαπώ

Σ' αγαπώ...ღ
ω, πόσο σ’ αγαπώ
σα' το πρωτορόδισμα της αυγής
και σαν την έρση μαγική
από δάσος της φαντασίας ιερό˙
ήρθες κι έφερες...
μέχρι τα (') άδυτα της ψυχής
την τέρψη την θαυμάσια, — την μαγευτική
και πια διαβαίνω μ' ευτυχία τα μονοπάτια
της αγάπης...ღ
όπου στρωμένα είναι
με πέταλα ρόδινα – λευκά
ηλιο-φωτολουσμένη Κυριακή
όπου εγώ κι εσύ...
θα διαβούμε μαζί παρέα
νοιώθοντας το απέραντο πάθος
το εξωπραγματικό...
του παραμυθένιου έρωτα μας...ღ

Πάρης Παπανικολάου /31/08/15 Καβάλα