Αγάπης γαλήνιας σιωπή

Δέξου τα στοργικά μου χάδια
στο σμιλευτό σου το κορμί...
με γαλήνια νυχτερινή σιωπή
σε παραδείσια έναστρα λιβάδια,

ίσως ποτέ πάλι να μη σε αντικρίσω
και με βυθίζει αυτό στην απελπισία
σαν την γοητευτική σου παρουσία
άλλη ποτέ δε θα ξαναγαπήσω,

το πάθος με συγκλονίζει την καρδιά
το αίμα κυλά γοργά στις φλέβες μου
συντετριμμένες νοιώθω τις σκέψεις μου
ετούτη την ολόλευκη βραδιά....

με κόκκινα ωραία άνθη μυρωμένα
ολόκληρη θα ‘χω στολίσει την αυλή
σε καρτερώ να πω, - ‘' σ’ αγαπώ πολύ ’'
με μάτια από ευτυχία  βουρκωμένα...

Πάρης Παπανικολάου - 02/08/2014