Όταν έρχεται το βράδυ,
και δε βρίσκεσαι κοντά μου,
μου λείπει το ζεστό σου χάδι,
γιατί έφυγες μακριά μου;
Οι ώρες δύσκολα περνούν,
χωρίς εσένα να θαυμάζω,
τα δάκρυα κατρακυλούν,
της ψυχής μου είσαι το γαλάζιο.
Η καρδιά μου υποφέρει,
σ’ αγαπώ θα το φωνάζω,
τον έρωτα πίσω ποιος θα φέρει;
Δεν αντέχω άλλο να στενάζω.
Τα μάτια σου τ’ αμυγδαλωτά,
είναι για μένανε θρησκεία,
να πηγαίναμε μαζί αγκαλιαστά,
μέσα στης φύσης την μαγεία.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου