Τα μάτια
σου στο χρώμα,
το βιολετί ανοιχτό,
σ’ αγαπώ με πάθος ακόμα,
είσαι της ζωής μου φυλαχτό.
Μέρες τώρα υποφέρει,
η καρδούλα μου για σένα,
τον έρωτα ποιος θα φέρει;
εκλιπαρώ απεγνωσμένα.
Είσαι ένα υπέροχο στολίδι,
όπου κρεμώ τα όνειρα μου,
της μοίρας είναι παιχνίδι,
Απ’ την στιγμή που ‘ρθες κοντά μου.
Το κορμί σου από κεχριμπάρι,
πλασμένο ένα δειλινό,
κάτω από το στοργικό φεγγάρι,
να σ’ αγγίζω θέλω και να σε φιλώ.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου