Παραδεισένιος κήπος

Γαλάζιες λίμνες αγναντεύω,

στα διαυγή της μάτια,

με ‘καναν και μαζεύω,

της καρδιάς μου τα κομμάτια.

 Του έρωτα η γλύκα,

σαν ήρθε ένα βράδυ,

εικοσάρα πιτσιρίκα,

με τ’ απαλό της χάδι.

Το κορμί της σμιλεμένο,

σε παραδεισένιο κήπο,

πλασμένο ένα πρωινό.

Θειο πλάσμα λατρεμένο,                           

σε ανεξέλεγκτο χτύπο,

η καρδιά μου ένα δειλινό.

Πάρης Παπανικολάου