Κάτω από την φεγγαριά,
σ’ αντάμωσα τυχαία,
μου έδωσες χαρά,
ήσουν τόσο ωραία.
Το γλυκό σου χάδι,
λαχταρώ να νοιώσω,
πριν χαθεί το βράδυ,
το φιλί να δώσω.
Ήσουν τόσο όμορφη,
τα μάτια δε μπορούσα,
να πάρω ούτε λεπτό.
Νεράιδα πεντάμορφη,
πάντα έτσι να θωρούσα,
το κορμί σου το μαγευτικό.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου