Η μαγευτική αντηλιά

Τα ματάκια σου μελιά,

φωτίζουν την καρδιά μου,

είναι η αισιοδοξία στα όνειρα

κ’ η μαγευτική αντηλιά μου.

Σ’ αγαπώ σαν το χάραμα,

σαν το γαλήνιο ποταμάκι,

είσαι των ματιών μου τ’ όραμα

και της ελπίδας το ρυάκι.

Οι άγγελοι του ουρανού,

περνούν μπροστά σου με καμάρι,

στο παράδεισο γύρω τριγυρνούν,

οι πληγές που ‘σβησαν ένα βράδυ.

Της ίριδος τα χρώματα θαυμάζω,

είναι  της ζωής μου η αρμονία,

από ερώτα για σένα πλημμυρίζω

κι έφυγε για πάντα η ανία.

Πάρης Παπανικολάου