Θεϊκή γοητεία και Ομορφιά

Από την καρδιά σου πηγάζει
γαλήνη και μακαριότατα…
θέλημα μου στη ζωή πια
να σε λατρεύω σα' θεότητα.

Στα μάτια σου θωρώ…
γυαλιστερά σμαράγδια
γίνανε όμορφα στη γη
τ’ αξημέρωτα τα βράδια.

Σε αγαπώ ψυχή μου…
υποκλίνομαι δοξαστικά
στη γοητεία την μαγευτική
και αξεπέραστη ομορφιά.

Στον ουρανό της σκέψης
κατοικείς εσύ, μοναχά εσύ
ύμνο ιερό εξυμνώ για σένα
αντί για προσευχή.

Η γοητευτικότερη ύπαρξη
η ουρί του παραδείσου…
είσαι συ θεά μου… θησαυρός
αγάπης, βασιλεύει στη ψυχή σου.

Ο ήλιος, τ’ αστέρια, το φεγγάρι
υποκλίνονται στη θεϊκή σου ομορφιά
επουράνια δόξα μαγεμένη…
ηλιαχτίδα αγάπης στη καρδιά.

Προσκυνώ την ακριβοθώρητη
ύπαρξη σου, μ’ ευλαβική λατρεία
μιας που 'σαι 'συ...η μοναδική,
ευλογητή κι αθάνατη Κυρία.

Νιρβάνα των ματιών μου
ήλιε μου της πλάσης νοητέ
του νου, της σκέψης και του είναι
ο έρωτας μου για εσένα…

δε θα δύσει ποτέ…
μα με τίποτε στα χρονικά ποτέ !

09/04/15 / © Πάρης Παπανικολάου