Το βλέμμα μου δεν ήθελα,
να σηκώσω από σένα,
στα μάτια σου αντίκρισα,
θεοφώτιστη την μέρα.
Είσαι το κύμα που ποθούσα,
να ‘ρχοταν στην καρδιά μου,
το κορμί σου να θωρούσα
κι ας ήταν στα όνειρα μου.
Ήσουν το πιο γοητευτικό
άνθος, που φύτρωσε ένα πρωί
μες στο κήπο τον μαγευτικό,
ήρθες με του αγέρα την πνοή.
Έλα λοιπόν γλυκιά σε μένα,
είσαι το πάθος που αναζητώ,
άλλο πλάσμα δεν αγαπώ κανένα,
ένα χάδι σου μόνο καρτερώ.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου