Άλλη μια πανσέληνος κι απόψε,
την καρδιά μου συγκλονίζει,
το μαγεμένο φως σου δώσε,
στων ματιών μου την οδύνη.
Την σκέψη μου βασάνιζε,
η ποθητή σου παρουσία,
στα γράμματα σου αντίκριζε,
η καρδιά μου την λατρεία.
Υπάρχει να ξέρεις μια ψυχή,
που αγκομαχά και υποφέρει,
για τα μάτια σου και μόνο.
Με μια του αγέρα πνοή,
τον ονειρικό έρωτα να φέρει,
διώχνοντας παντοτινά τον πόνο.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου