Το πάθος δεν έλεγα ν’ αφήσω,
για τα μάτια σου που τόσο αγαπώ,
στη σκέψη δε μπορώ να σβήσω,
τον έρωτα που καρδιοχτυπώ.
Είσαι το λαμπερό μου άστρο,
που φωτίζει με γαλήνη την καρδιά,
το κύμα της μελαγχολίας άσ’ το
κι έλα να πνίγουμε στα χάδια και φιλιά.
Ο νους μου μέρα νύχτα ταξιδεύει,
σε λιβάδια καταπράσινα δροσερά,
την αγκαλιά σου λαχταρά προσμένει,
σε ατέλειωτης την νύχτα ξαστεριά.
Είσαι ένα υπέροχο στολίδι,
που κρέμονται τα όνειρα μου,
της αγάπης μακρινό ταξίδι,
όπου παρατώ την λησμονιά μου.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου