Τα ματάκια σου τα μελιά,
τι όμορφα που ‘ναι,
υπέροχα σαν αντηλιά,
το φως των σκέψεων μου είναι.
Το μυροβόλο σου κορμί,
πάνω στου κάμπου το γρασίδι,
αγνάντευα με γαλήνια σιωπή,
των ματιών μου σ’ έβλεπα στολίδι.
Μια ωραία βλέπω πανδαισία,
πάνω στα κύματα με περηφάνια,
χρωματιστή απέραντη οπτασία,
που ήρθε με ζωντάνια.
Η αγνότητα είν’ η αρετή,
της γλυκιάς σου της καρδιάς
κ’ η αγάπη σου η μεταξωτή,
ήρθε στη ζωή μου μονομιάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου