Νύχτα φεγγαρόλουστη... στην ακροθαλασσιά

Νύχτα φεγγαρόλουστη...
στην ακροθαλασσιά
τα τεράστια γαλάζια
σπινθηροβόλα σου μάτια...
φωτίζουν με φλόγ' αστραφτερή
τ' απέραντο ακρογιάλι των ονείρων˙
Γαλάζιο από αστέρια, ήχοι μαγικοί
απ' τον απαλό απόηχο των κυμάτων
που χτυπούν τα βράχια στο γιαλό˙
Ω, γοργόνα μου... — γοητευμένη
ω, — πεντάμορφη ύπαρξη
οπτασία... — καλοκαιρινή˙
απ' την μεριά του αχανή ωκεανού
έρχεται ένα κύμα βροχής σαν δάκρυ
γαλανόχρωμης ομορφιάς...
και πελαγίσιας γοητείας...
καθώς με φιλιά από τα χείλη
απορρέει... — εκείνο...
το ξεχασμένο σ' αγαπώ...

Πάρης Παπανικολάου - Αύγουστος '15