~ Στη πλάση του κορμιού σου ~ ( για την πιο γοητευτική ύπαρξη της οικουμένης )

Δε με νοιάζει τι λέει ο κόσμος
εγώ σ’ ερωτεύτηκα πολύ...
κι ας είναι ακόμη λάθος,
- ο Έρως - δεν έριξε τυχαία το βέλος
στη καρδιά μου βαθιά…
γεμίζοντας την...
με φλογερό πηγαίο πόθο !
Κάθε φορά που σε κοιτώ,
η σκέψη μου πλανάται...
στη σφαίρα του ορίζοντα τ’ άπειρου˙
με τους κόσμους, ~ τους...
γαλήνιους και δροσερούς˙
στα μάτια σου καθρεφτίζονται...
κρυστάλλινα παλάτια,
στο άνοιγμα των χειλιών σου
το πάθος ξεπροβάλει...
με γλυκόλογα και πολλά φιλιά˙
πλημμυρίζοντας μ' αγάπη,
τα ποτάμια της καρδιάς μου !
Στα καστανά σου μαλλιά…
φωταψία χαρωπών αγγέλων,
‘στησαν χορό ηδονικό...
μέσα σε ατελείωτο χρόνο˙

- ( όνειρο...) - πάλαι ποτέ,

η μαγευτική η πλάση...
του θεϊκού σου κορμιού,
με την υπέροχη αρχιτεκτονική του...
χαρίζοντας,  (- ) θέλγητρου αρμονία˙
και θεοφώτιστη... ~ γαλήνη ποθητή !

Πάρης Παπανικολάου - 27/07/2014