Στην ονειροφαντασία μου…

Στην ονειροφαντασία μου…
με ταξιδεύουν,
τα φωτεινά σου μάτια
σαν κολόνες είναι…
σε πολύχρωμα παλάτια.
Η κορμοστασιά σου...
στέκει αγέρωχα
πάνω στον ουράνιο θόλο
καθώς η άσβηστη...
του πόθου αντηλιά
φωτίζει με γαλήνη,
στη διαυγές γαλάζια λίμνη
όπου θωρώ...
την πηγαία ομορφιά
στων κύκνων...
τ' όμορφο χορό.
Δροσοσταλίδα στάζει
απ’ τον πυλώνα της ψυχής
διαμαντένιας...
ανοιξιάτικης βροχής
ερωτικής τέρψης
ατέλειωτης σιωπής
που η χαρά στεριώνει…

© Πάρης Παπανικολάου