Ολόλευκη σελήνη

Κάτω απ’ την ολόλευκη σελήνη...
το φως της συναρπάζει την καρδιά,
τα γαλήνια ύδατα στη γαλάζια λίμνη,
καθρεφτίζουν την υπεροχή σου ομορφιά.

Χαρίζω με πάθος ωραία μου κυρία,
ένα χάδι στο κορμί σου με στοργή...
των ματιών  μου θα ‘σαι αιώνια λατρεία,
γοητεία που δεν αντίκρισα άλλοτε στη γη.

Ρομαντική πανέμορφη νεραΐδα μου...
τα χείλη σου γεύομαι μ’ ένα γλυκό φιλί,
θεσπέσιο όραμα των σκέψεων  γλυκιά μου,
την θεϊκή σου παρουσία αγάπησα πολύ.

Από την μέρα που ‘ρθες στην αγκαλιά,
με λουλουδάτα μυρωμένα κρίνα...
ελπίδα φωτός της ψυχής μου αντηλιά,
με την ολόφωτη λαμπερή αχτίνα.

© Πάρης Παπανικολάου