Αγαπημένη μου νεραϊδούλα

Αγαπημένη μου νεραϊδούλα,

θέλω να σε πάρω αγκαλιά,

μια νύχτα με δροσούλα,

να πνίγουμε στα φιλιά.

Αχ, πόσο σ’ αγαπώ καλή μου,

η ζωή μου θα ‘ταν άδεια,

δίχως εσένα καλλονή μου,

σε αξημέρωτα λιβάδια.

Το στοργικό πάθος στη ψυχή,

ήρθε με λουλούδια κόκκινα,

στην αυλή την χρυσοστολιστή,

την καρδιά να γαληνέψει πρόθυμα.

Από την μέρα που σ’ αντάμωσα,

όλα τα βλέπω γύρω ευτυχισμένα,

ανθρώπους, ζωάκια κι έντομα,

με χαμόγελα καραμελένια.

Της θάλασσας τα ύδατα κοιτάζω,

με ενθουσιασμό  και περισσή χαρά,

το ολόγιομο φεγγάρι θαυμάζω,

με συνοδεία την λαμπρή αστροφεγγιά.

Τώρα, πανέμορφη γλυκιά μου,

ποτέ από μένα δε θα σ’ αφήσω,

θα υποκλίνομαι στα πόδια σου θεά μου,

ώσπου τα μάτια μου να κλείσω.

Πάρης Παπανικολάου