Του πόθου η πηγή

Τα μάτια σου αγάπησα,

με πάθος ωραίο φλογερό,

απ’ το χέρι σου σε κράτησα,

ένα βράδυ βροχερό.

Πανέμορφη είσαι καλλονή,

συγκλονίζεις την καρδιά μου,

είσαι του πόθου η πηγή,

που ξεδιψώ τον έρωτα μου.

Με τι καμάρι περπατείς,

τους αγρούς και τα λιβάδια,

είσ’ η δροσούλα της αυγής,

που ξημέρωσε με χάδια.

Το κορμί σου πως θαυμάζω,

είναι της ζωής μου η γοητεία,

λαχταρώ κι αναστενάζω,

καθώς μου ‘γινες λατρεία.

Πάρης Παπανικολάου