Ευλογημένη αγάπη

Είναι γραφτό να είμαστε μαζί,

ας το παραδεχτούμε,

μια μέρα θ’ αγκαλιαστούμε,

με φλόγα πάθους δυνατή.

Τις νύχτες σένα ονειροπολώ,

γυμνή να τρέχεις μέσα σε κήπο,

η καρδιά μου σε ξέφρενο χτύπο,

απ’ έρωτα στον ουρανό πετώ.

Αυτή η ευλογημένη αγάπη,

ήρθε απρόσκλητα στη ζωή,

συγκλονίζοντας την ψυχή,

σβήνοντας το μαύρο δάκρυ.

Ήταν δύσκολα τα χρόνια,

μέχρι να ‘βρω εσένα,

έξαψη πόθου μελένια,

έλιωσε της καρδιάς τα χιόνια.

Βασανιζόμαστε κ’ οι δυο,

όσο είμαστε καλή μου χώρια,

μας πνίγει η στενοχώρια,

και μας ρίχνει στο καημό.

Ας φύγουμε σαν διωγμένοι,

και να πάμε κάπου μακριά,

χωρίς να μας ξέρει κανείς πια,

θα ζήσουμε για πάντα ευτυχισμένοι.

Πάρης Παπανικολάου