τα χείλη σου μια βραδιά,
τα μάτια σου να δω,
να λάμπουν από χαρά.
Ο έρως χρόνια δε κοιτά,
μικρή μου καστανούλα,
η καρδιά μου από έρωτα πετά,
τα δάκρυα σε μια λιμνούλα.
Ήσουν τόσο γοητευτική,
πλανεύτηκα όταν σ’ αντίκρισα,
για πρώτη φορά σε μια πλατεία.
Η ομορφιά σου ήταν θαμπωτική,
της αγάπης κλέφτρα μάγισσα,
που ‘χες για τέχνη την λαγνεία.
Πάρης Παπανικολάου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου